που απασχολούν τον Άνθρωπο σήμερα...

* * * * * * * * *

* * * * * * * * *
"Le temps est accompli, et le royaume de Dieu s'est approché: repentez-vous et croyez à l'évangile." "The time is accomplished, and the kingdom of God is at hand: repent, and believe the gospel." "Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium." "Ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο."

******************************************** άνοιξη 2021 *************************************************

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ή ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ

(έκδοση της Αποστολικής Χριστιανικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης, ε’ έκδοση 1997)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η μελέτη αυτή έχει σα σκοπό να βοηθήσει κάθε ειλικρινή ερευνητή, να γνωρίσει την αλήθεια του Θεού πάνω σε πολύ γνωστά εκκλησιαστικά θέματα, που αποτελούν την Ιερή Παράδοση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επικρατεί η αντίληψη, που είναι και η επίσημη θέση της Εκκλησίας, ότι η Ιερή αυτή Παράδοση προέρχεται κατευθείαν από το Χριστό και τους Αποστόλους και έφθασε σε μας προφορικά από στόμα σε στόμα. Συνεπώς είναι ισότιμη με την Αγία Γραφή και ανώτερη ακόμη, γιατί αυτή την ερμηνεύει.

Επειδή γνωρίζουμε ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι σωστός και είναι αιτία να μένουν πολλές ειλικρινείς ψυχές στην άγνοια, ερχόμαστε, με φόβο Θεού και με βαθειά συναίσθηση της ευθύνης μας να δείξουμε, με βάση το γραπτό λόγο του Θεού και την Εκκλησιαστική Ιστορία, ότι η παράδοση αυτή της Εκκλησίας δεν προέρχεται από το Χριστό ή τους Αποστόλους, αλλά είναι ανθρώπινη και πολύ μεταγενέστερη. Και το σπουδαιότερο, είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή, και συνεπώς επιζήμια για τις ψυχές που την πιστεύουν.

Σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε πολεμική ή να αντιδικήσουμε με κανένα. Σεβόμαστε κάθε έκφραση αντίθετης θέσης και αναγνωρίζουμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει όπως θέλει. Ακόμη αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί που προτιμούν να πιστεύουν αυτό που έχουν μάθει, χωρίς να ενδιαφέρονται αν είναι σωστό, κι άλλοι που επιμένουν να πιστεύουν κάτι, παρόλο που ξέρουν ότι είναι λάθος.

Η μελέτη μας αυτή δεν απευθύνεται σ’ αυτούς, ούτε γράφτηκε για να τους ενοχλήσει. Αυτοί είναι υπεύθυνοι μπροστά στο Θεό και μια μέρα, όπως όλοι μας, από Εκείνον θα κριθούν. Απευθυνόμαστε σε κάθε ένα που διψά τη σωτηρία και την αιώνια ζωή, και που θέλει να ξέρει, αν αυτό που πιστεύει είναι η αλήθεια του Θεού ή όχι.

Προσπαθήσαμε να είμαστε όσο μπορούσαμε πιο αντικειμενικοί, για να μπορέσει κάθε ειλικρινής ερευνητής να δει μόνος του και να πειστεί για την αλήθεια.

Επειδή η εργασία μας είναι περισσότερο ένα βοήθημα για μελέτη παρά ένα σύγγραμμα με θεολογικές αξιώσεις, γι’ αυτό δεν αναφέρουμαι πολλές πηγές πληροφοριών και βιβλιογραφία. Αναφερόμαστε στην Αγία Γραφή, που είναι ο Λόγος του Θεού, και για θέματα Ιστορίας παραπέμπουμε στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Αρχιμ. Β. Στεφανίδη, έκδοση «ΑΣΤΕΡΟΣ» 1970, που είναι σοβαρό σύγγραμμα με Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να είναι βέβαιος γι’ αυτό που αναφέρουμε, ότι είναι η αντικειμενική αλήθεια και όχι απλώς προσωπική μας άποψη.

Με την ελπίδα ότι πολλοί θα διακρίνουν την αλήθεια και θα την πιστέψουν με όλα τα πνευματικά οφέλη για τη ζωή τους, αφιερώνουμε τη μελέτη μας αυτή στη χάρη Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, γιατί αυτός είναι το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο (Ιωάννης α’ 9).

Αυτός λέγει: «Εάν μείνετε στο Λόγο μου, θα είστε στ’ αλήθεια μαθητές μου και θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» (Ιωάννης η’ 31-32).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ένα ζωτικό θέμα, που ενδιαφέρει κάθε ειλικρινή Χριστιανό, είναι να γνωρίσει την αλήθεια σε θέματα πίστεως και λατρείας. Κανείς κατά βάθος δε θέλει να πιστεύει κάτι που είναι λάθος και αντίθετο με το θέλημα του Θεού. Τι αξία έχει να χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δε θέλει ο Θεός; Τι σε ωφελεί να πιστεύεις κάτι, όταν αυτό είναι λάθος; Η ζωή μας και το μέλλον μας είναι στα χέρια του Θεού. Σύντομα όλοι μας θα σταθούμε μπροστά Του και θα ελεγχθούν τα έργα μας και η πίστη μας κάτω από το φως της αλήθειας Του. Τότε θα ντραπούν όσοι ακολούθησαν λάθος δρόμο και δεν πίστευαν σωστά. Πολλοί θα χάσουν και την αιώνια ζωή, γιατί εδώ στη γη έγιναν πολέμιοι της αλήθειας του Θεού και παρέσυραν πολύ κόσμο στην πλάνη.

Δεν αξίζει να πιστεύεις λάθος. Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας τη ζήσουμε κάνοντας το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μας. Έτσι θα είμαστε βέβαιοι ότι θα μας δοθεί πλούσια η είσοδος στη βασιλεία του Θεού. Μη διστάζεις. Αγάπησε την αλήθεια, πίστεψέ την, διάδωσέ την. Αυτή θα σε βοηθήσει να μάθεις και να πράξεις το θέλημα του Θεού, που είναι βασική προϋπόθεση για να μπεις στη βασιλεία Του. Ο Κύριος λέει: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλά ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Ματθαίος ζ’ 21).

_________________________________

ΣΗΜΕΙΩΣΗ του αντιγραφέα

Θεώρησα σκόπιμο να δημοσιεύσω τον «πρόλογο» και την «εισαγωγή» από το βιβλίο ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ή ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ (έκδοση της Αποστολικής Χριστιανικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης, ε’ έκδοση 1997), ώστε να είναι πλήρης η μελέτη αυτή στο ζωτικό θέμα της πίστεως του χριστιανού. Ήδη έχουν δημοσιευτεί περί «Παραδόσεων», περί «Εικόνων», περί «Αγίων» και «Λείψανα των Αγίων». Έπεται συνέχεια με άλλα σημαντικά θέματα από το βιβλίο αυτό. Όπως λέει και ο «Πρόλογος», έτσι θα πω και εγώ ότι δεν έχω σκοπό να κάνω ‘ιερό πόλεμο’ σε καμιά θρησκεία, αλλά απλά να αναδειχθούν οι αλήθειες του Ευαγγελίου χωρίς προσθέσεις και αφαιρέσεις, όπως κατηγορηματικά λέει ο ίδιος ο Χριστός: «18 Διότι αληθώς σας λέγω, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα. 19 Όστις λοιπόν αθετήση μίαν των εντολών τούτων των ελαχίστων και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών· όστις δε εκτελέση και διδάξη, ούτος μέγας θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών.» (Ματθαίος ε’ 18-19) και «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος. 14 Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.» (Αποκάλυψη κβ’ 13-14).

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

"ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ"

Η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πολιτισμού Κερατσινίου (ΔΗ.Κ.Ε.ΠΟ.Κ) και η Εταιρεία Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου διοργάνωσαν μια ενδιαφέρουσα ομιλία-συζήτηση του Ελεύθερου Λαϊκού Πανεπιστημίου με θέμα: Οδική Συμπεριφορά Ελλήνων (Παιδεία Ελλήνων). Ομιλητές ήταν ο ΙΑΒΕΡΗΣ ή κατά κόσμον Τάσος Μαρκουίζος, κορυφαίος οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, αναγνωρισμένος και αναγνωρίσιμος και ο Άγγελος Ρουχωτάς, συγκοινωνιολόγος.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο ‘Μελίνα Μερκούρη’, σ’ ένα ζεστό και φιλικό χώρο που φιλοξένησε αρκετούς ανθρώπους, αλλά όχι τόσους όσους θα ‘πρεπε σε σχέση με τη σοβαρότητα του θέματος.



Ο ΙΑΒΕΡΗΣ μαχητικός και συνειδητοποιημένος απέναντι σ’ αυτό το «ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ», όπως ο ίδιος διακηρύσσει και όπως θα ‘πρεπε τελικά να είναι, δεν ‘μασάει’ τα λόγια του, αλλά μιλάει ‘έξω απ’ τα δόντια’ λέγοντας αλήθειες προς πάσα κατεύθυνση.


Το πόσο σοβαρά το βλέπουν και οι εκπροσωπούντες το λαό στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, φανερώνεται από το περιστατικό στη διάρκεια της εκδήλωσης. Γνωστός βουλευτής που εκλέγεται στην περιοχή ήρθε ενώ μίλαγε ο Ιαβέρης, κάθησε λιγότερο από πέντε λεπτά και έφυγε, δείγμα για το πόσο ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των ψηφοφόρων του.


Ας δούμε όμως τι μας λέει ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται και χρόνια προσπαθεί να μεταδόσει τους προβληματισμούς και την εμπειρία του στους δρόμους σε όλους εμάς. Παραθέτω σημαντικά αποσπάσματα από την ομιλία του:




  • Ξέρετε με πόσα χιλιόμετρα έπεσε πάνω στην κολώνα της μπασκέτας ο μπασκετμπολίστας Μπόμπαν Γιάνκοβιτς; Ε; Με τέσσερα (4) χιλιόμετρα την ώρα. Και έμεινε ανάπηρος, παραπληγικός. Όταν λοιπόν το παιδί σας στέκεται λυμένο και όρθιο ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα και φρενάρετε ή τρακάρετε με περισσότερα από 4 χ.α.ω., ξέρετε τί είναι πιθανό να γίνει; Και πόσο συχνά πάτε με 4 χ.α.ω.; Και πόσο συχνά ο απέναντί σας πάει επίσης με 4 χ.α.ω.;

  • Όταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χ.α.ω. και τρακάρει σε σταθερό σημείο (κολώνα) ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσει ο επιβάτης που δε φοράει ζώνη στο ταμπλό; Με δύναμη 3 τόνων. Μπορείτε εσείς να σηκώσετε 3 τόνους; Ο Πύρρος Δήμας σηκώνει κάπου 240 κιλά... Είμαστε λοιπόν τόσο ηλίθιοι; Ναι είμαστε. Αλλά αν ρωτήσεις γύρω σου, όλοι πιστεύουν ότι ξέρουν να "οδηγάνε’’…

  • Όταν οι πίσω επιβάτες δε φοράνε ζώνη ασφαλείας (αλήθεια πόσοι από τους πίσω επιβάτες φοράνε ζώνη; ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσουν πάνω στους μπροστινούς; Τα ίδια, με 3 τόνους. Ε, λοιπόν τί νόημα έχει να φοράει ο μπροστινός επιβάτης ζώνη ασφαλείας, άμα δε φοράει ο πίσω;

  • Όταν η μαμά κρατάει το αγγελούδι της στην αγκαλιά, καθισμένη στο μπροστινό κάθισμα, ξέρετε με πόση δύναμη θα το συνθλίψει πάνω στο ταμπλό, αν γίνει ατύχημα με μόλις 50 χ.α.ω.; Ε, τώρα πια ξέρετε. Με 3 τόνους. Θα βάζατε το παιδί σας να το συνθλίψει ένα φορτηγό 3 τόνων; Όχι; Ε, γιατί το κρατάτε στην αγκαλιά; Και μη μου πείτε ότι θα το συγκρατήσετε...

  • Λέει ο Έλληνας που τα ξέρει... όλα: "Άμα δε φοράω κράνος, βλέπω καλύτερα και στο κάτω κάτω μόνο τον εαυτό μου βλάπτω". Αλήθεια; Κλαμένος και μυξωμένος, πέρα από αηδία είσαι και σκέτη τύφλα. Την τύφλα σου δε βλέπεις. Αλλά ας το δούμε και αλλιώς. Αν πηγαίνεις με 80 χ.α.ω και φας τη μέλισσα στη μούρη, δεν είναι πιθανό να προκαλέσεις ατύχημα; Και ποιός θα φταίει τότε; Βλέπεις λοιπόν που το κράνος δεν είναι μόνο "δική σου υπόθεση";

  • Έχετε δει κάποιους πιτσιρικάδες με φτιαγμένα παπιά που έχουν (για μόδα; δεν ξέρω) ημιφορεμένο το κράνος, δηλ. το ακουμπάνε μέχρι το μέτωπο, κάπως σαν την περικεφαλαία του Περικλή; Θα το έχετε δει, δε μπορεί. Το ξέρετε ότι είναι χειρότερο από το να μη φοράνε καθόλου κράνος; Κι αυτό γιατί το ακουμπισμένο σαν περικεφαλαία κράνος σε πιθανή πτώση μπορεί να τραυματίσει τον αυχένα και να είναι αυτό η αιτία που θα αφήσει τον αναβάτη ανάπηρο. Το ίδιο ισχύει και για αυτόν που φοράει μεν το κράνος του αλλά το έχει λυμένο. Άμα είσαι λοιπόν τόσο ανόητος και έχεις το κράνος για περικεφαλαία ή το έχεις λυμένο, καλύτερα χωρίς κράνος, τόνισε ο Ιαβέρης.

  • Ξέρετε ότι πολλοί γονείς προσπαθούν οι ίδιοι (εν αγνοία τους βέβαια) να στείλουν τα παιδιά τους στον τάφο; Δείτε πώς. Πραγματικό γεγονός σε ελληνικό νησί. Ο γιός συλλαμβάνεται μέσα στη νύχτα με μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού, χωρίς κράνος και χωρίς δίπλωμα από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί παίρνουν μέσα στη νύχτα τηλέφωνο στο σπίτι του νεαρού και ειδοποιούν τους γονείς του. Το επόμενο πρωί πέφτουν από τον πατέρα τηλεφωνιές σε "παράγοντες" του τόπου και η κλήση σβήνεται και το θέμα είναι "λήξαν". Είναι όμως; Σε λίγο καιρό ο νεαρός σκοτώνεται με τη μηχανή χωρίς να φοράει κράνος. Τί έκανε ο πατέρας; Έδωσε το χείριστο παράδειγμα στο γιό του. Με τη στάση του τού είπε: "Δεν είναι κακό να οδηγούμε ενάντια στον ΚΟΚ, αρκεί να είμαστε σε θέση να μην τρώμε πρόστιμο και ποινές". Όταν ο πατέρας επιδεικνύει τη ... δύναμή του σβήνοντας την κλήση του γιού που οδηγεί χωρίς δίπλωμα, του "δείχνει" με ποιόν τρόπο πρέπει να πορεύεται στη ζωή. Γλύφοντας, παρακαλώντας και κοροϊδεύοντας τον ίδιο σου τον εαυτό και τους άλλους. Η παιδεία, επέμεινε ο Ιαβέρης, αποκτάται μέσα από το σπίτι. Το παράδειγμα των γονιών είναι το πιο ισχυρό παράδειγμα. Αλλά οι περισσότεροι γονείς είναι οι ίδιοι κάκιστα παραδείγματα.

  • Τί είναι για την ελληνική πολιτεία πιο κακό; Το να αποπειραθείς να κλέψεις λεφτά από μία τράπεζα ή το να αποπειραθείς να δολοφονήσεις κάποιον; Ε, λοιπόν πιο κακό είναι το πρώτο. Δείτε γιατί: -Άμα σε πιάσουν να κλέβεις μια τράπεζα, θα πας κατηγορούμενος στα ποινικά δικαστήρια. -Άμα περάσεις με κόκκινο (άρα στην ουσία άμα αποπειραθείς να σκοτώσεις κάποιον άλλο που περνάει με πράσινο) πληρώνεις πρόστιμο 700 ευρώ. Κι άμα "τα έχεις τα φράγκα" και πληρώσεις μέσα σε 10 μέρες, σου κάνουν ΕΚΠΤΩΣΗ 50% και πληρώνεις 350 ευρώ. Άμα πας να κλέψεις λοιπόν, πας φυλακή. Άμα πας να σκοτώσεις, πληρώνεις και με έκπτωση. Μη γελάτε, εμάς αφορούν αυτά.

  • Αλλά η ελληνική πολιτεία έχει μακρά θητεία στην υποκρισία. Τη μέρα που ψηφιζόταν ο νέος ΚΟΚ, ένα κανάλι την είχε στήσει στην είσοδο του γκαράζ της Βουλής. Σχεδόν κανένας βουλευτής δε φορούσε ζώνη..... Και πήγαιναν να ψηφίζουν για να πάει το πρόστιμο για τη ζώνη στα 350 ευρώ! Με έκπτωση 50%, αν πληρώσεις σε 10 μέρες, βεβαίως.... Να πάμε και στην Ελληνική Αστυνομία; Πόσες φορές έχετε δει αστυνομικό να φοράει ζώνη ασφαλείας στο περιπολικό; Μάλλον ποτέ ή σπάνια. Δηλ. αυτός που σου δίνει πρόστιμο για μη χρήση ζώνης είναι ο ίδιος παράνομος. Τί να λέμε τώρα;

  • Ας δούμε όμως και το θέμα της συνήθειας. Κάθε μέρα σκοτώνονται περίπου 3 άνθρωποι από τροχαίο. Πλήρης απάθεια. Το θεωρούμε σαν κάτι φυσικό. Όταν όμως σκοτώθηκαν 21 παιδιά στα Τέμπη, όλοι μιλούσαν για "εθνική τραγωδία". Μα αφού σε 7 μέρες θα έχουμε πάλι συμπληρώσει άλλους 21 νεκρούς σε τροχαία! Κάθε εβδομάδα 21 άνθρωποι (νέοι ως επί το πλείστον) σκοτώνονται στους δρόμους. Αλλά είπαμε, το έχουμε ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ. Μόνο άμα είναι μαζεμένοι σε ένα τροχαίο 21 νεκροί ιδρώνει λίγο τ' αυτί μας. Αλλιώς, χεστήκαμε.
  • Αλλά ας το πάμε και παραπέρα. Πόσοι κάηκαν στις φωτιές της Πελοποννήσου το 2007; 80 άνθρωποι. Και πάλι ο κοιμισμένος στον καναπέ του Έλλην, ξύπνησε από το μόνιμο λήθαργό του και μίλησε για "εθνική τραγωδία". Οι 2.500 νεκροί κάθε χρόνο στα τροχαία τί είναι; Έχει διαφορά ένας άνθρωπος που καίγεται από έναν που σκοτώνεται σε τροχαίο; Για πείτε μου;

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Τα λείψανα των αγίων σήμερα προσκυνούνται με θρησκευτική ευλάβεια, μετακομίζονται σαν ιερά αντικείμενα και φυλάσσονται σε ναούς ή μοναστήρια. Κανένας ναός δε θεωρείται τέλειος χωρίς αυτά. Ακόμη θεωρούνται θαυματουργικά.

Από πότε άρχισε η αντίληψη αυτή για τα λείψανα των Αγίων;
Η αντίληψη αυτή άρχισε από τον 4ο αι. μ.Χ. Δεν είναι αποστολική παράδοση. Στην αρχή εκδηλώθηκε απλή ευλάβεια για τα λείψανα, αργότερα όμως έγινε τυφλή δεισιδαιμονία που την εκμεταλλεύτηκαν οι καλόγεροι.

Τι έδωσε αφορμή για να δείξουν οι Χριστιανοί ενδιαφέρον για τα λείψανα;
Αφορμή έδωσαν οι φήμες για την ανεύρεση του «τίμιου σταυρού» τον 4ο αι. μ.Χ. Μικρά κομμάτια από αυτόν τα πουλούσαν πολύ ακριβά σε πλούσιους ευσεβείς χριστιανούς. Τόσο ήταν το ενδιαφέρον των πιστών, ώστε αυξήθηκαν πάρα πολύ αυτοί που ήθελαν να αποκτήσουν τίμιο ξύλο, με αποτέλεσμα αυτό να λιγοστεύει και ο κόσμος ν’ ανησυχεί, ότι σύντομα θα τέλειωνε, χωρίς να μπορέσουν όλοι να προμηθευθούν ένα κομμάτι. Τότε ακριβώς διαδόθηκε, ότι οι ενδιαφερόμενοι να μην ανησυχούν, γιατί το τίμιο ξύλο είχ θαυματουργική ιδιότητα να μη λιγοστεύει, παρόλα τα κομμάτια που έκοβαν από αυτό. Στην πραγματικότητα άρχισαν να πουλούν κομμάτια από άλλα ξύλα. Αυτό οδήγησε στο εμπόριο και την εκμετάλλευση.
Με τα γεγονότα αυτά, το ενδιαφέρον των Χριστιανών να αποκτήσουν κάποιο ιερό αντικείμενο, ξύπνησε μέσα τους. Τότε στράφηκε η προσοχή τους στα λείψανα. Οι τάφοι σκάβονταν και τα οστά διαμοιράζονταν σαν κειμήλια, ιερά αντικείμενα και φυλαχτά, που πίστευαν ότι είχαν θαυματουργικές ιδιότητες.

Ποια στάση κράτησε η Εκκλησία στο θέμα αυτό;
Πολλοί ευσεβείς κληρικοί έβλεπαν τον κίνδυνο της δεισιδαιμονίας και αντέδρασαν. Όμως γενικά η Εκκλησία το δέχθηκε. Θέλησαν μάλιστα να αυξήσουν την περιουσία της Εκκλησίας με την πώλησή τους, κυρίως στους κατοπινούς αιώνες. Αυτό έγινε αιτία εκμετάλλευσης. Μαζί με τα γνήσια πουλούσαν και λείψανα αγνώστων αγίων. Αναφέρεται και η περίπτωση στη Γαλλία, που τάφος που προσκυνιόταν σαν τάφος αγίου, ανακάλυφθηκε ότι ανήκε σε κάποιο ληστή.
Η εξάπλωση της αντίληψης αυτής ενισχύθηκε με οράματα και θαύματα που εφευρέθηκαν από καλογήρους για να βεβαιώσουν ότι τα λείψανα είναι γνήσια και να ενθαρρύνουν την πίστη σ’ αυτά.

Πώς δικαιολογεί την προσκύνηση των λειψάνων σήμερα η Εκκλησία;
Προσπαθεί να την δικαιολογήσει με δυο περιπτώσεις που αναφέρονται στη Γραφή.
- Πρώτο: Έξοδος ιγ’ 10. Ιησούς του Ναυή κδ’ 32. Παραλαβή των λειψάνων του Ιωσήφ από την Αίγυπτο και ενταφιασμός τους στη γη Χαναάν.
- Δεύτερο: Β’ Βασιλέων ιγ’ 21. Περίπτωση ανάστασης πεθαμένου, όταν έπεσε στον τάφο του Προφήτη Ελισσαιέ.

Μήπως οι περιπτώσεις αυτές διδάσκουν την προσκύνηση των λειψάνων;
ΟΧΙ. Η πρώτη περίπτωση αναφέρει απλά, ότι κατόπιν επιθυμίας του Ιωσήφ, ο λαός Ισραήλ μετέφερε τα οστά του από την Αίγυπτο και τα έθαψε στον τάφο των Πατέρων του. Τα οστά δεν τα λάτρεψαν, απλώς τα έθαψαν.
Η δεύτερη περίπτωση αναφέρει το θαύμα που έκανε ο Θεός με τα οστά του Προφήτη του, για να τον τιμήσει μπροστά στο λαό ακόμη και πεθαμένο, ώστε να πιστέψουν στο Λόγο που τους είχε κηρύξει.
Ο λαός Ισραήλ δεν ξέθαψε τα οστά, δεν τα προσκύνησε, δεν τα μετέφερε στο Ναό, ούτε απέδωσε σ’ αυτά θαυματουργικές ιδιότητες. Το θαύμα έγινε μόνο μια φορά και δεν επαναλήφθηκε.
Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται ότι πρέπει να προσκυνούμε και φυλάσσουμε σε Εκκλησίες τα λείψανα των Αγίων. Ποτέ δεν μας ενθαρρύνει ο Θεός να στρέφουμε την προσοχή μας σ’ αυτά, παρά μόνο στο Σωτήρα μας Κύριο Ιησού Χριστό, που είναι αναστημένος και ζωντανός. Μόνο Αυτός μας σώζει και μπορεί να μας βοηθήσει σε κάθε μας ανάγκη.

Τα λείψανα που υπάρχουν σήμερα είναι γνήσια;
Μετά τη μεγάλη νοθεία των λειψάνων τόσους αιώνες, είναι πολύ αμφίβολο αν και αυτά, που θεωρούνται σήμερα σα λείψανα αγίων, είναι γνήσια. Αλλά και αν υπήρχαν γνήσια οστά των αγίων σήμερα, δε μας επιτρέπεται από τον Θεό η προσκύνησή τους, ο χαρακτηρισμός τους σαν ιερά αντικείμενα, και η απόδοση σ’ αυτά θρησκευτικής ευλάβειας και τιμής. Τέτοιο πράγμα δε δίδαξαν οι Απόστολοι και δεν ήξεραν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων. Αυτό είναι μια παράδοση ανθρώπινη, αντίθετη με το θέλημα του Θεού. Δεν είναι αποστολική παράδοση.

Εάν ο Θεός κάνει ένα θαύμα μέσο ενός αντικειμένου, επιτρέπεται εμείς να το πάρουμε και να το προσκυνάμε;
Όχι, δεν επιτρέπεται. Στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή, ο Θεός έκανε θαύματα μέσω διαφόρων αντικειμένων και όμως οι πιστοί ποτέ δεν τα πήραν να τα προσκυνήσουν ή να τα σεβαστούν σαν ιερά αντικείμενα.
Παραδείγματα:
α) το ξύλο που έριξε ο Μωϋσής στα ύδατα της Μερά και γλυκάθηκαν. Έξοδος ιε’ 23-26.
β) το χάλκινο φίδι που ύψωσε ο Μωϋσής στην έρημο. Αριθμοί κα’ 4-9. Αυτό αργότερα έγινε αντικείμενο λατρείας κατά παράβαση του θελήματος του Θεού. Για να τακτοποιηθεί αυτή η παράβαση, το πήραν και το κατάστρεψαν. Α’ Βασιλέων ιη’ 4.
γ) το ιμάτιο του Χριστού που άγγιξε η αιμορροούσα. Λουκάς η 43-48.
δ) Τα μανδήλια και τα περιζώματα του αποστόλου Παύλου στην Έφεσο. Πράξεις ιθ’ 11-12.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η προσκύνηση των λειψάνων δεν είναι αποστολική παράδοση. Προήλθε από την άγνοια των ανθρώπων της εποχής του τετάρτου αιώνα μ.Χ. Δεν συμβιβάζεται με την πνευματική ζωή των γνήσιων χριστιανών και είναι αντίθετη με το θέλημα του Θεού.

(Από το βιβλίο ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ή ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ)
(στο επόμενο «Η ΠΑΝΑΓΙΑ»)
Για τις αντιγραφές
Παρασκευάς Σ. Αϊβαλής

Εμείς οι ρακοσυλλέκτες


Τη μέρα που άνοιξα τα μάτια και κοίταξα προσεκτικά τον σπαρμένο με σκουπίδια δρόμο συνειδητοποίησα ξαφνικά όλες τις αλλαγές που έχουν σημειωθεί στους δρόμους μας τα τελευταία χρόνια. Πάντοτε με έκανε να νιώθω άβολα η θέα των ρακοσυλλεκτών που περνούσαν από τη γειτονιά μου αναζητώντας μπουκάλια, κονσερβοκούτια και αλουμινένια δοχεία από μπύρες και αναψυκτικά. Μόνο που ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι κάποτε θα γινόμουν κι εγώ -μια γυναίκα μέσης ηλικίας, μέσης κοινωνικής τάξης και μέσου εισοδήματος- μια απ' "αυτούς".

Πάνε πέντε χρόνια που διαπίστωσα ότι πάσχω από διαβήτη. Προκειμένου να ελέγξω το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα μου, άρχισα να περπατώ ένα μισάωρο τη μέρα. Τριάντα λεπτά τη μέρα μας κάνει οκτακόσια μίλια το χρόνο. Βρήκα εξαρχής πολύ βαρετή την καθημερινή αυτή άσκηση. Προσπάθησα λοιπόν να φανταστώ τρόπους που θα με βοηθούσαν να απασχολήσω το μυαλό μου την ώρα της υποχρεωτικής βόλτας.
Υστερα από λίγους μήνες άρχισα να παρατηρώ την απίστευτη ποσότητα απορριμμάτων που πετιούνται στο δρόμο. Αλλά και πόσα από τα σκουπίδια αυτά είναι ανακυκλώσιμα. Ξεκίνησα λοιπόν με μια πλαστική σακούλα, αλλά γρήγορα τις έκανα δύο: τις γέμιζα με μπουκάλια και αλουμινένια δοχεία. Το κυνήγι των ανακυκλώσιμων υλικών ήταν το κίνητρο που μου έλειπε για να αντέξω το περπάτημα. Ενιωσα αμέσως ότι η Μάνα Γη μου προσέφερε τους θησαυρούς της και θέλησα να της το ανταποδώσω: Παρόλο που η αξία κάθε αντικειμένου ήταν ελάχιστη, το προϊόν των οκτακοσίων μιλίων μου απέφερε διακόσια δολάρια το χρόνο. Ετσι αποφάσισα να στέλνω αυτά τα χρήματα στην Υπηρεσία Προστασίας Φυσικών Πόρων, επιστρέφοντας στη Μάνα Γη ένα μέρος από όσα μου είχε χαρίσει.
Δεν θα αργούσα όμως να αντιληφθώ ότι με τη συμπεριφορά μου είχα πλέον παραβεί το κοινωνικό συμβόλαιο. Ηταν μια μέρα που περπατούσα βιαστικά, κρατώντας περήφανα τις σακούλες με τους θησαυρούς μου. Φορούσα το πεντακάθαρο τζιν μου, μια σπορ μπλούζα και τα ακριβά αθλητικά μου παπούτσια. Από την απέναντι μεριά του δρόμου ερχόταν μια γυναίκα της ηλικίας μου, ντυμένη κι αυτή με τα πρωινά της ρούχα. Με κοίταξε, κι είδα στο βλέμμα της τον πανικό και την απέχθεια. Κατάλαβα. Ηταν το βλέμμα που θα έριχνα κι εγώ πριν από λίγο καιρό σε κάποια που θα είχε "καταντήσει" σαν κι εμένα.
Κι έτσι συνέχισα. Τη μέρα που κοίταξα τον ίδιο εκείνο βρομερό δρόμο και ένιωσα αγαλλίαση, συνειδητοποίησα ότι τα μίλια δεν είναι το μόνο μέτρο για την απόσταση που είχα διανύσει.
Γιατί όμως να μας προκαλούν ανατριχίλα οι ρακοσυλλέκτες; Δεν τους αντέχουμε, επειδή είναι η σκοτεινή όψη του καθρέφτη, αυτή που αντανακλά την πραγματική εικόνα της κοινωνίας. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι απερίσκεπτοι, σπάταλοι και βρόμικοι δίχως να θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική τους αξιοπρέπεια. Το προνόμιο αυτό δεν εκχωρείται σε όσους συλλέγουν και μεταφέρουν μακριά τα ίδια μας τα σκουπίδια. Λές και δεν έχει σημασία ότι εμείς είμαστε εκείνοι που δημιουργούμε τους ρακοσυλλέκτες. Μήπως δεν είμαστε εμείς αυτοί που λεηλατούν τα κοινά αγαθά και μεταχειρίζονται τους δημόσιους χώρους σαν να ανήκουν στην ευθύνη κάποιων άλλων; Και εμείς δεν είμαστε αυτοί που αισθάνονται ότι δικαιούνται να κάνουν βρομιές που θα καθαρίσουν κάποιοι άλλοι;
Οσο για μένα, είμαι πλέον μια ερασιτέχνις ρακοσυλλέκτρια. Μια ρακοσυλλέκτρια που έχει αρκετό φαΐ για να τραφεί, ρούχα για να ντυθεί και σπίτι για να μείνει. Αλλά οι γυναίκες και οι άντρες που επιβιώνουν χάρη σε αυτά που μαζεύουν στο δρόμο, οι πένητες που ψάχνουν όλη τη μέρα, κάθε μέρα, ώστε να καταφέρουν να εξοικονομήσουν λίγο φαγητό, μας δείχνουν την εικόνα που θέλουμε να αποφύγουμε, μας αποκαλύπτουν ποιοι πραγματικά είμαστε.
Για το λόγο αυτό δυσκολευόμαστε να τους συγχωρήσουμε.

Χίλμα Κον
Συγγραφέας, "Λος Αντζελες Τάιμς", 31.3.96.

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

ΟΙ ΑΓΙΟΙ

Τι σημαίνει η λέξη «άγιος»;

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή «άγιος» σημαίνει καθαρός, χωρίς αμαρτία, ξεχωρισμένος για το Θεό.

Ποιοι είναι «άγιοι»;

Στην Καινή Διαθήκη άγιοι θεωρούνται όλοι οι αναγεννημένοι Χριστιανοί, αυτοί που άφησαν την αμαρτία και ζουν μια ζωή καθαρή και αφιερωμένη στο Χριστό.

- Εφεσίους α’ 1-4: «Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού… προς τους αγίους τους όντας εν Εφέσω και πιστούς εν Χριστώ Ιησού… ευλογητός ο Θεός… καθώς εξέλεξε ημάς… δια να είμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού δια της αγάπης».

- Α’ Κορινθίους ς’ 11: «και τέτοιοι (αμαρτωλοί) υπήρχατε μερικοί, αλλά… αγιασθήκατε… δια του Πνεύματος του Θεού».

Πότε γίνονται οι άνθρωποι άγιοι;

Άγιοι γίνονται όταν μετανοήσουν οι άνθρωποι και αναγεννηθούν. Τότε η χάρη του Κυρίου τους αλλάζει εσωτερικά, ώστε να μισούν την αμαρτία και να ποθούν μια ζωή σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

- Α’ Πέτρου α’ 13-16: «Καθώς είναι άγιος Εκείνος όστις σας εκάλεσε ούτω και σεις γίνεστε άγιοι εν πάση διαγωγή».

Μπορώ κι εγώ να γίνω άγιος;

Μπορείς να γίνεις και πρέπει να γίνεις αν θέλεις να δεις το πρόσωπο του Κυρίου.

- Εβραίους ιβ’ 14: «Ζητείτε ειρήνη μετά πάντων και τον αγιασμό χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον».

- Ματθαίος ε’ 8: «Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν διότι αυτοί θέλουσι ιδεί τον Θεόν».

Πώς μπορώ να γίνω άγιος;

Μπορείς να γίνεις αν αφήσεις τη ζωή της αμαρτίας και φέρεις την καρδιά σου στο Χριστό, με ταπείνωση και προσευχή, να την καθαρίσει με το αίμα Του. Ο καθαρισμός γίνεται αόρατα και πνευματικά τη στιγμή που ταπεινώνεσαι και ζητάς το έλεος του Κυρίου.

- Β’ Κορινθίους ς’ 17-18, ζ’ 1: «Δια τούτο εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσετε ακάθαρτο και εγώ θέλω σας δεχθεί... ας καθαρίσωμε εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος εκπληρούντες αγιοσύνη εν φόβω Θεού».

- Α’ Ιωάν. α’ 7-10: «Το αίμα του Ιησού Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας».

Ποιά γνώμη επικρατεί σήμερα για τους αγίους;

Ο κόσμος πιστεύει ότι «άγιοι» είναι άτομα που έζησαν μια στερημένη ζωή σε μοναστήρια και άλλα απομονωμένα μέρη με συνεχείς νηστείες και προσευχές ή άτομα που ωφέλησαν και υποστήριξαν την Εκκλησία σε δύσκολες στιγμές. Άγιοι ακόμη θεωρούνται και όσοι υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο για την πίστη τους. Δεν περνάει καθόλου από τη σκέψη του, ότι μπορεί να γίνει κανείς άγιος με τη χάρη του Χριστού και να ζει μέσα στον κόσμο αυτό σαν ένας απλός άνθρωπος με τη δουλειά του και την οικογένειά του. Δεν ξέρει ότι αγιοσύνη είναι μια καθαρή ψυχική κατάσταση, που τη ζητάει ο Θεός από όλους τους πιστούς. Χωρίς αυτή δε θα δει κανείς το Θεό (Ζητείτε… τον αγιασμό, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριο». επιστολή προς Εβραίους ιβ’ 14).

Πώς προέκυψαν οι άγιοι που τιμά σήμερα η Ελληνική Εκκλησία;

Πολλά χρόνια μετά την Αποστολική εποχή, κυρίως από τον 4ο αιώνα και μετά, άρχισαν οι άνθρωποι να τιμούν και να επικαλούνται τους μάρτυρες και να προσκυνούν τα λείψανά τους. Αργότερα επεκτάθηκε η επίκληση και σε άλλα άτομα που ήσαν κυρίως ασκητές, μοναχοί ή επίσκοποι. Καθιερώθηκαν και ειδικές εορτές προς τιμήν τους (Εκκλησιαστική Ιστορία Στεφανίδη, σελ. 315). Από τότε η Εκκλησία ανακηρύττει κατά διαστήματα και νέους αγίους, αφού περάσουν τουλάχιστον εκατό χρόνια από το θάνατό τους. Καθιερώνει ημέρα να εορτάζεται η μνήμη τους, επιτρέπει την κατασκευή εικόνων προς τιμή τους και προτρέπει τους χριστιανούς να προσεύχονται σ’ αυτούς για βοήθεια.

Είναι σωστό αυτό που γίνεται;

ΟΧΙ. Δεν είναι σωστό. Είναι τελείως αντίθετο με το θέλημα του Θεού και την αποστολική διδαχή που αποκαλύπτεται μέσα στην Αγία Γραφή. Πουθενά στη Γραφή ο Θεός δεν δίνει δικαίωμα σε κανένα να ανακηρύξει κάποιον άγιο εκατό χρόνια μετά το θάνατό του. Μάλλον απαγορεύει τη λατρευτική προσκύνηση σε άτομα άλλα, πλην του Χριστού και του Θεού. Ματθαίος δ’ 10: «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει». Ο Θεός ποτέ δεν καθόρισε άλλα άτομα, πλην του Χριστού, για να τα προσκυνούν οι πιστοί και να τα επικαλούνται. Δεν έδωσε εξουσία σε κανένα άγιο να ακούει προσευχές και να βοηθάει τους ανθρώπους μετά τον θάνατό του.

Κανένας πραγματικά άγιος, ενόσω ζούσε στη γη, δε ζήτησε από κανένα τιμή και προσκύνηση. Όλοι το Χριστό σύστηναν για Σωτήρα. Αυτόν τιμούσαν και προσκυνούσαν. Συνεπώς είναι λάθος και αντίθετες με το θέλημα του Θεού οι αντιλήψεις περί αγίων που επικρατούν σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι «άγιος» δεν ανακηρύσσεται κανείς μετά το θάνατό του, αλλά γίνεται εφόσον ζει. Και άγιοι θεωρούνται όλοι οι αναγεννημένοι πιστοί σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, όπως αναφέραμε πιο πάνω.

Πού πάνε οι άγιοι όταν πεθάνουν;

Όλοι οι πιστοί που είναι αναγεννημένοι και συνεπώς είναι άγιοι, όταν πεθάνουν πηγαίνουν να είναι με το Χριστό. Επιστολή προς Φιλιπισίους α’ 23: «Έχων μεν την επιθυμία να αναχωρήσω και να είμαι με το Χριστό, διότι είναι πολύ πλέον καλύτερον».

Τι κάνουν κοντά στο Χριστό οι άγιοι;

Αναπαύονται από τον κόπο και το έργο τους και περιμένουν την ανάσταση. Αποκάλυψη ιδ’ 23, Φιλιπ. α’ 24, 25. Ο Παύλος ήξερε ότι μπορούσε να βοηθήσει τους πιστούς μόνον εφόσον έμενε κοντά τους. Όταν πέθαινε θα πήγαινε με το Χριστό. Αυτό θα ήταν καλύτερο γι’ αυτόν, όχι όμως για τους πιστούς, γιατί δε θα μπορούσε πια να τους βοηθήσει.

Μεσιτεύουν για μας οι άγιοι;

ΟΧΙ. Ο μοναδικός μεσίτης είναι ο Χριστός, γιατί είναι ο Υιός του Θεού που αναστήθηκε και ζει. Επιστολή προς Τιμόθεο Α’ β’ 5 «Είναι ΕΝΑΣ μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς». Επίσης Ιωάννης ι’ 9, ιδ’ 6.

Κάνει να προσευχόμαστε σε αγίους και να επικαλούμαστε τη βοήθειά τους;

ΟΧΙ. Η Αγία Γραφή τονίζει ότι η προσευχή μας πρέπει να απευθύνεται στον Ουράνιο Πατέρα μας, μέσω του Ιησού Χριστού, που είναι ο μόνος Μεσίτης και η μοναδική οδός.

- Λουκάς ια’ 2: «Όταν προσεύχεσθε, λέγεται, Πάτερ ημώς, ο εν τοις ουρανοίς…».

- Ιωάννης ιδ’ 6: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι’ εμού».

Οι Άγιοι δε βρίσκονται κοντά μας, δε μας βλέπουν και δε μπορούν ν’ ακούσουν την προσευχή μας. Μόνο ο Θεός (και ο Κύριος Ιησούς Χριστός) είναι πανταχού παρών και μπορεί να ακούει προσευχή.

Α’ Πέτρου γ’ 12: «Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών».

Η προσευχή προς τους αγίους είναι άσκοπη, γιατί δεν την ακούνε, ούτε έχουν από το Θεό εξουσία να βοηθούν τους ανθρώπους που είναι στη γη.

Γιατί τότε λέγει η Καινή Διαθήκη ότι είμεθα υπέρ του Χριστού πρέσβεις; (Β’ Κορινθίους ε’ 20)

Ο Απόστολος Παύλος τονίζει ότι οι εργάτες του Κυρίου στη γη, είναι πρέσβεις υπέρ του Χριστού. Είναι δηλαδή απεσταλμένοι του Κυρίου, που εκ μέρους Του, προσκαλούν ανθρώπους στη σωτηρία. Πρόκειται για μια αποστολή που εκπληρώνεται εδώ στη γη και όχι μετά θάνατο.

Κατά τον ίδιο τρόπο, οι πιστοί έχουν το προνόμιο να μεσολαβούν στο Θεό με προσευχές και δεήσεις για τη βοήθεια των ανθρώπων γύρω τους. Αυτό όμως μπορούν να το κάνουν μόνο εφόσον ζουν. Όταν πεθάνουν παύει η διακονία τους αυτή. Α’ Τιμόθεου β’ 1: «Παρακαλώ να κάμνητε δεήσεις, παρακλήσεις, υπέρ πάντων ανθρώπων».

Κάνουν θαύματα οι άγιοι;

Αν είχαν χάρη από το Θεό, έκαμαν θαύματα ενόσω ζούσαν. Όταν πεθαίνουν δεν προσφέρουν καμιά υπηρεσία, μόνο ξεκουράζονται. Αν γίνεται κανένα θαύμα, το κάνει ο ευσπλαχνικός Πατέρας μας που βοηθάει τους ανθρώπους, έστω κι αν, από άγνοια, δεν προσεύχονται κατευθείαν σ’ Αυτόν (Ιακώβου α’ 16,17). Πολλά όμως θαύματα που διαδίδονται ότι κάνουν οι άγιοι είναι αναληθή.

Τι λέτε για τους αγίους που παρουσιάζονται και μιλάνε για εικόνες που είναι θαμένες και λοιπά;

Αυτά δεν είναι από το Θεό. Ο Διάβολος για να πλανήσει τους ανθρώπους παρουσιάζεται σαν Άγιος και σαν Άγγελος φωτεινός (Β’ Κορινθίους ια’ 14). Ο Θεός που απαγορεύει τις εικόνες ποτέ δεν στέλνει αγίους να ενθαρρύνουν την εικονολατρεία.

Πώς θα ξέρουμε αν το όνειρο είναι από το διάβολο;

Αν το όνειρο μας πει να κάνουμε πράγματα αντίθετα απ’ το Λόγο του Θεού, τότε είναι από το διάβολο (Δευτερονόμιο ιγ’ 1-4).

Υπάρχουν και άγιοι που δεν είναι γνήσιοι;

Υπάρχουν. Αυτούς δεν τους αναγνωρίζει ο Θεός. Οι άνθρωποι τους ονόμασαν «Αγίους» επειδή υποστήριξαν την Εκκλησία τους. Παράδειγμα: Η βασίλισσα Θεοδώρα θεωρείται «Αγία», γιατί αναστήλωσε τις εικόνες, γιορτάζεται στις 11 Φεβρουαρίου. Η αναστήλωση των εικόνων είναι αντίθετη με το θέλημα του Θεού (Δευτερονόμιο δ’ 23).

Συμπέρασμα:

Άγιοι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, είναι όλοι οι αναγεννημένοι Χριστιανοί, που ζουν μια ζωή καθαρή από αμαρτίες. Οι σημερινές αντιλήψεις περί αγίων δεν είναι σύμφωνες με την αποστολική παράδοση. Προέρχονται από τη Βυζαντινή εποχή, που υπήρχε άγνοια του Λόγου του Θεού.

(Από το βιβλίο ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ή ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ)

(στο επόμενο «Η ΠΑΝΑΓΙΑ»)

Για τις αντιγραφές

Παρασκευάς Σ. Αϊβαλής