που απασχολούν τον Άνθρωπο σήμερα...

* * * * * * * * *

* * * * * * * * *
"Le temps est accompli, et le royaume de Dieu s'est approché: repentez-vous et croyez à l'évangile." "The time is accomplished, and the kingdom of God is at hand: repent, and believe the gospel." "Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium." "Ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο."

******************************************** άνοιξη 2021 *************************************************

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Γη των μακάρων


Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο στο πέμπτο κεφάλαιο ο Ιησούς Χριστός κάνει ένα υπαίθριο κήρυγμα, το οποίο ονομάζεται «η επί του όρους ομιλία» και περιλαμβάνει τα κεφάλαια ε’-στ’-ζ’.

Αυτή η ομιλία ξεκινά με τους εννέα μακαρισμούς.

Μακάριος σημαίνει ευτυχισμένος, άνθρωπος που έχει ανάπαυση στη ψυχή του.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν χαρακτηρίσει σαν γη των μακάρων τον τόπο όπου οι ψυχές ζούσαν στην αιώνια ευτυχία.

Όταν ο άνθρωπος ζήσει με τους εννέα μακαρισμούς του Ιησού Χριστού θα είναι ευτυχισμένος και στην επίγεια ζωή.

  1. «Μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα’ διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν σκέφτονται πονηρά και ούτε έχουν δόλο με σκοπό να εξαπατήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι τίμιοι και ειλικρινείς, άδολοι και αγαθά σκεπτόμενοι μπορούν να αποκτήσουν την αιώνια βασιλεία.

  1. «Μακάριοι όσοι πενθούν’ διότι αυτοί θα παρηγορηθούν».

Ευτυχισμένοι είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν χάσει την ευαισθησία τους παρασυρμένοι από την κοινωνική αναλγησία και πονάει η ψυχή τους βλέποντας τραγικές και οδυνηρές καταστάσεις. Όλους αυτούς θα παρηγορήσει το αγαθό αποτέλεσμα των δακρύων τους. Και βέβαια η παρηγοριά στην προσδοκία καλύτερης ζωής.

  1. «Μακάριοι οι πράοι’ διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».

Ο άνθρωπος ο οποίος συγκρατεί τα νεύρα του και στον θυμό απαντάει με γαλήνη και καλοσύνη, ακόμα και με δυσεύρετο στις μέρες μας χαμόγελο. Αξίζει να έχει κληρονομιά του τη γη. Άλλωστε μια γη με ήρεμους ανθρώπους θα ήταν παράδεισος.

  1. «Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη’ διότι αυτοί θα χορτασθούν».

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν διαβωθεί από την αδικία και την κοινωνική ανισότητα, αλλά αναζητούν τη δικαιοσύνη. Οπωσδήποτε αυτοί θα χορτασθούν από δικαιοσύνη στην αιώνια ζωή. Γιατί ο άνθρωπος έκανε φύση του την αδικία.

  1. «Μακάριοι οι ελεήμονες’ διότι αυτοί θα ελεηθούν».

Πάντοτε υπάρχει η ανταποδοτικότητα μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά και στη ζωή υπάρχει ο νόμος πως ότι ‘σπείρεις θα θερίσεις’. Όποιος, λοιπόν, κάνει ελεημοσύνη, δηλαδή δείχνει έλεος, το οποίο συμπεριλαμβάνει τη συγχωρητικότητα και την αγάπη. Είτε με τρόπους υλικούς, είτε με την ηθική συμπαράσταση, κάποια στιγμή θα του ανταποδοθεί.

  1. «Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά’ διότι αυτοί θα δουν τον Θεό».

Ο Γκαίτε γράφει κάπου ότι: αν ο καθένας καθαρίσει την αυτή του, τότε όλη η γη θα γίνει καθαρή.

Αν λοιπόν έχουμε καθαρή καρδιά χωρίς μικρότητες, κακίες, υστεροβουλίες, πονηρίες, τότε όχι μόνο θα είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά θα δούμε και τον Θεό, ο οποίος εκτιμά την καθαρότητα.

  1. «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί’ διότι αυτοί θα ονομασθούν υιοί του Θεού».

Σήμερα σε καιρούς ταραγμένους, η έλλειψη των ανθρώπων είναι η ειρήνη. Σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου η λέξη ‘ειρήνη’ κατέχει περίοπτη θέση. Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί και θέλει να ειρηνεύει στο περιβάλλον του τότε είναι ευτυχισμένος και πάνω απ’ όλα έχει λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα. Και επειδή ο Θεός είναι ‘άρχοντας ειρήνης’, όσοι Τον ακολουθούν επαξίως ονομάζονται παιδιά Του. Αν επιδιώκουν την ειρήνη.

  1. «Μακάριοι όσοι διώκονται εξαιτίας δικαιοσύνης’ διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών»

Σ’ έναν κόσμο άδικο το να θέλεις να κάνεις, το να θέλεις να αποδώσεις δικαιοσύνη, το να θέλεις να πεις αλήθεια, θεωρείται από τους πολλούς παράδοξο. Ορισμένες φορές λοιπόν, όποιος υπερασπίζεται το δίκαιο των αδυνάτων και λέει την αλήθεια χωρίς να υπολογίζει το τίμημα, είναι ευτυχισμένος και θα απολαύσει την πλήρη ευτυχία της ουράνιας βασιλείας.

  1. «Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσουν και διώξουν και πουν εναντίων σας κάθε κακό λόγο, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου (χάρην του Χριστού). Χαίρετε και αγάλλεσθε’ διότι ο μισθός σας είναι πολύς στους ουρανούς. Διότι κατά τον ίδιο τρόπο διώχθηκαν οι προφήτες οι προγενέστεροί σας».

Αυτός ο μακαρισμός απευθύνθηκε συγκεκριμένα στους μαθητές του Ιησού. Όμως και σήμερα αν και μιλούμε για δημοκρατικούς θεσμούς, σε πολλές χώρες του κόσμου δεν υπάρχει ελευθεροθρησκεία και έτσι υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί οι οποίοι διώκονται για την πίστη τους. Όμως δυστυχώς και σε χριστιανικά κράτη όταν κάποιος επιδιώξει και προτιμήσει να είναι συνειδητός Χριστιανός, ίσως θεωρηθεί και αναχρονιστικός.

‘Ω καιροί, ώ ήθη!

Νίκος Μονόπωλης

(το έγραψε περίπου το 1998 με σκοπό να δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Αρκαδικό Βήμα)

ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο στο πέμπτο κεφάλαιο ο Ιησούς Χριστός κάνει ένα υπαίθριο κήρυγμα, το οποίο ονομάζεται «η επί του όρους ομιλία» και περιλαμβάνει τα κεφάλαια ε’-στ’-ζ’.

Αυτή η ομιλία ξεκινά με τους εννέα μακαρισμούς.

Μακάριος σημαίνει ευτυχισμένος, άνθρωπος που έχει ανάπαυση στη ψυχή του.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν χαρακτηρίσει σαν γη των μακάρων τον τόπο όπου οι ψυχές ζούσαν στην αιώνια ευτυχία.

Όταν ο άνθρωπος ζήσει με τους εννέα μακαρισμούς του Ιησού Χριστού θα είναι ευτυχισμένος και στην επίγεια ζωή.

  1. «Μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα’ διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν σκέφτονται πονηρά και ούτε έχουν δόλο με σκοπό να εξαπατήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι τίμιοι και ειλικρινείς, άδολοι και αγαθά σκεπτόμενοι μπορούν να αποκτήσουν την αιώνια βασιλεία.

  1. «Μακάριοι όσοι πενθούν’ διότι αυτοί θα παρηγορηθούν».

Ευτυχισμένοι είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν χάσει την ευαισθησία τους παρασυρμένοι από την κοινωνική αναλγησία και πονάει η ψυχή τους βλέποντας τραγικές και οδυνηρές καταστάσεις. Όλους αυτούς θα παρηγορήσει το αγαθό αποτέλεσμα των δακρύων τους. Και βέβαια η παρηγοριά στην προσδοκία καλύτερης ζωής.

  1. «Μακάριοι οι πράοι’ διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».

Ο άνθρωπος ο οποίος συγκρατεί τα νεύρα του και στον θυμό απαντάει με γαλήνη και καλοσύνη, ακόμα και με δυσεύρετο στις μέρες μας χαμόγελο. Αξίζει να έχει κληρονομιά του τη γη. Άλλωστε μια γη με ήρεμους ανθρώπους θα ήταν παράδεισος.

  1. «Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη’ διότι αυτοί θα χορτασθούν».

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν διαβωθεί από την αδικία και την κοινωνική ανισότητα, αλλά αναζητούν τη δικαιοσύνη. Οπωσδήποτε αυτοί θα χορτασθούν από δικαιοσύνη στην αιώνια ζωή. Γιατί ο άνθρωπος έκανε φύση του την αδικία.

  1. «Μακάριοι οι ελεήμονες’ διότι αυτοί θα ελεηθούν».

Πάντοτε υπάρχει η ανταποδοτικότητα μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά και στη ζωή υπάρχει ο νόμος πως ότι ‘σπείρεις θα θερίσεις’. Όποιος, λοιπόν, κάνει ελεημοσύνη, δηλαδή δείχνει έλεος, το οποίο συμπεριλαμβάνει τη συγχωρητικότητα και την αγάπη. Είτε με τρόπους υλικούς, είτε με την ηθική συμπαράσταση, κάποια στιγμή θα του ανταποδοθεί.

  1. «Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά’ διότι αυτοί θα δουν τον Θεό».

Ο Γκαίτε γράφει κάπου ότι: αν ο καθένας καθαρίσει την αυτή του, τότε όλη η γη θα γίνει καθαρή.

Αν λοιπόν έχουμε καθαρή καρδιά χωρίς μικρότητες, κακίες, υστεροβουλίες, πονηρίες, τότε όχι μόνο θα είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά θα δούμε και τον Θεό, ο οποίος εκτιμά την καθαρότητα.

  1. «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί’ διότι αυτοί θα ονομασθούν υιοί του Θεού».

Σήμερα σε καιρούς ταραγμένους, η έλλειψη των ανθρώπων είναι η ειρήνη. Σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου η λέξη ‘ειρήνη’ κατέχει περίοπτη θέση. Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί και θέλει να ειρηνεύει στο περιβάλλον του τότε είναι ευτυχισμένος και πάνω απ’ όλα έχει λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα. Και επειδή ο Θεός είναι ‘άρχοντας ειρήνης’, όσοι Τον ακολουθούν επαξίως ονομάζονται παιδιά Του. Αν επιδιώκουν την ειρήνη.

  1. «Μακάριοι όσοι διώκονται εξαιτίας δικαιοσύνης’ διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών»

Σ’ έναν κόσμο άδικο το να θέλεις να κάνεις, το να θέλεις να αποδώσεις δικαιοσύνη, το να θέλεις να πεις αλήθεια, θεωρείται από τους πολλούς παράδοξο. Ορισμένες φορές λοιπόν, όποιος υπερασπίζεται το δίκαιο των αδυνάτων και λέει την αλήθεια χωρίς να υπολογίζει το τίμημα, είναι ευτυχισμένος και θα απολαύσει την πλήρη ευτυχία της ουράνιας βασιλείας.

  1. «Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσουν και διώξουν και πουν εναντίων σας κάθε κακό λόγο, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου (χάρην του Χριστού). Χαίρετε και αγάλλεσθε’ διότι ο μισθός σας είναι πολύς στους ουρανούς. Διότι κατά τον ίδιο τρόπο διώχθηκαν οι προφήτες οι προγενέστεροί σας».

Αυτός ο μακαρισμός απευθύνθηκε συγκεκριμένα στους μαθητές του Ιησού. Όμως και σήμερα αν και μιλούμε για δημοκρατικούς θεσμούς, σε πολλές χώρες του κόσμου δεν υπάρχει ελευθεροθρησκεία και έτσι υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί οι οποίοι διώκονται για την πίστη τους. Όμως δυστυχώς και σε χριστιανικά κράτη όταν κάποιος επιδιώξει και προτιμήσει να είναι συνειδητός Χριστιανός, ίσως θεωρηθεί και αναχρονιστικός.

‘Ω καιροί, ώ ήθη!

Νίκος Μονόπωλης

(το έγραψε περίπου το 1998 με σκοπό να δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Αρκαδικό Βήμα)

ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ


Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο στο πέμπτο κεφάλαιο ο Ιησούς Χριστός κάνει ένα υπαίθριο κήρυγμα, το οποίο ονομάζεται «η επί του όρους ομιλία» και περιλαμβάνει τα κεφάλαια ε’-στ’-ζ’.

Αυτή η ομιλία ξεκινά με τους εννέα μακαρισμούς.

Μακάριος σημαίνει ευτυχισμένος, άνθρωπος που έχει ανάπαυση στη ψυχή του.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν χαρακτηρίσει σαν γη των μακάρων τον τόπο όπου οι ψυχές ζούσαν στην αιώνια ευτυχία.

Όταν ο άνθρωπος ζήσει με τους εννέα μακαρισμούς του Ιησού Χριστού θα είναι ευτυχισμένος και στην επίγεια ζωή.

  1. «Μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα’ διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν σκέφτονται πονηρά και ούτε έχουν δόλο με σκοπό να εξαπατήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι τίμιοι και ειλικρινείς, άδολοι και αγαθά σκεπτόμενοι μπορούν να αποκτήσουν την αιώνια βασιλεία.

  1. «Μακάριοι όσοι πενθούν’ διότι αυτοί θα παρηγορηθούν».

Ευτυχισμένοι είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν χάσει την ευαισθησία τους παρασυρμένοι από την κοινωνική αναλγησία και πονάει η ψυχή τους βλέποντας τραγικές και οδυνηρές καταστάσεις. Όλους αυτούς θα παρηγορήσει το αγαθό αποτέλεσμα των δακρύων τους. Και βέβαια η παρηγοριά στην προσδοκία καλύτερης ζωής.

  1. «Μακάριοι οι πράοι’ διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».

Ο άνθρωπος ο οποίος συγκρατεί τα νεύρα του και στον θυμό απαντάει με γαλήνη και καλοσύνη, ακόμα και με δυσεύρετο στις μέρες μας χαμόγελο. Αξίζει να έχει κληρονομιά του τη γη. Άλλωστε μια γη με ήρεμους ανθρώπους θα ήταν παράδεισος.

  1. «Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη’ διότι αυτοί θα χορτασθούν».

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν διαβωθεί από την αδικία και την κοινωνική ανισότητα, αλλά αναζητούν τη δικαιοσύνη. Οπωσδήποτε αυτοί θα χορτασθούν από δικαιοσύνη στην αιώνια ζωή. Γιατί ο άνθρωπος έκανε φύση του την αδικία.

  1. «Μακάριοι οι ελεήμονες’ διότι αυτοί θα ελεηθούν».

Πάντοτε υπάρχει η ανταποδοτικότητα μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά και στη ζωή υπάρχει ο νόμος πως ότι ‘σπείρεις θα θερίσεις’. Όποιος, λοιπόν, κάνει ελεημοσύνη, δηλαδή δείχνει έλεος, το οποίο συμπεριλαμβάνει τη συγχωρητικότητα και την αγάπη. Είτε με τρόπους υλικούς, είτε με την ηθική συμπαράσταση, κάποια στιγμή θα του ανταποδοθεί.

  1. «Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά’ διότι αυτοί θα δουν τον Θεό».

Ο Γκαίτε γράφει κάπου ότι: αν ο καθένας καθαρίσει την αυτή του, τότε όλη η γη θα γίνει καθαρή.

Αν λοιπόν έχουμε καθαρή καρδιά χωρίς μικρότητες, κακίες, υστεροβουλίες, πονηρίες, τότε όχι μόνο θα είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά θα δούμε και τον Θεό, ο οποίος εκτιμά την καθαρότητα.

  1. «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί’ διότι αυτοί θα ονομασθούν υιοί του Θεού».

Σήμερα σε καιρούς ταραγμένους, η έλλειψη των ανθρώπων είναι η ειρήνη. Σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου η λέξη ‘ειρήνη’ κατέχει περίοπτη θέση. Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί και θέλει να ειρηνεύει στο περιβάλλον του τότε είναι ευτυχισμένος και πάνω απ’ όλα έχει λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα. Και επειδή ο Θεός είναι ‘άρχοντας ειρήνης’, όσοι Τον ακολουθούν επαξίως ονομάζονται παιδιά Του. Αν επιδιώκουν την ειρήνη.

  1. «Μακάριοι όσοι διώκονται εξαιτίας δικαιοσύνης’ διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών»

Σ’ έναν κόσμο άδικο το να θέλεις να κάνεις, το να θέλεις να αποδώσεις δικαιοσύνη, το να θέλεις να πεις αλήθεια, θεωρείται από τους πολλούς παράδοξο. Ορισμένες φορές λοιπόν, όποιος υπερασπίζεται το δίκαιο των αδυνάτων και λέει την αλήθεια χωρίς να υπολογίζει το τίμημα, είναι ευτυχισμένος και θα απολαύσει την πλήρη ευτυχία της ουράνιας βασιλείας.

  1. «Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσουν και διώξουν και πουν εναντίων σας κάθε κακό λόγο, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου (χάρην του Χριστού). Χαίρετε και αγάλλεσθε’ διότι ο μισθός σας είναι πολύς στους ουρανούς. Διότι κατά τον ίδιο τρόπο διώχθηκαν οι προφήτες οι προγενέστεροί σας».

Αυτός ο μακαρισμός απευθύνθηκε συγκεκριμένα στους μαθητές του Ιησού. Όμως και σήμερα αν και μιλούμε για δημοκρατικούς θεσμούς, σε πολλές χώρες του κόσμου δεν υπάρχει ελευθεροθρησκεία και έτσι υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί οι οποίοι διώκονται για την πίστη τους. Όμως δυστυχώς και σε χριστιανικά κράτη όταν κάποιος επιδιώξει και προτιμήσει να είναι συνειδητός Χριστιανός, ίσως θεωρηθεί και αναχρονιστικός.

‘Ω καιροί, ώ ήθη!

Νίκος Μονόπωλης

(το έγραψε περίπου το 1998 με σκοπό να δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Αρκαδικό Βήμα)

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Νίκος Πάνος και Έφη

Ο Νίκος Πάνος στάθηκε ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην πορεία της ζωής μου, αφού αυτόν χρησιμοποίησε ο Κύριος μου Ιησούς Χριστός για να με καλέσει άμεσα την Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 1995.
Ήταν μεσημέρι, 2 περίπου, στο γραφείο που είχα με τον αδελφό μου τον Πάνο Αϊβαλή στην Αριστείδου 1 στην πλατεία Κλαυθμώνος, και ενώ εργαζόμουν μπροστά σ' ένα κομπιούτερ, βλέπω ένα ζευγάρι (φωτό) να μπαίνει στο δίπλα χώρο και να ρωτά για μένα και ο αδελφός μου να τους κατευθύνει... Μπήκαν στο χώρο που ήμουν, κάθισε δίπλα μου ο αδ. Νίκος και στο διπλανό γραφείο η αδ. Έφη... Ο Νίκος μου ομολόγησε πως ο Ιησούς Χριστός τον θεράπευσε από ανίατη ασθένεια, τον ελευθέρωσε από 4 πακέτα τσιγάρα και άλλα πολλά πάθη που είχε στην ζωή του πριν ζητήσει τον Κύριο... Λίγο πριν τελειώσει η κουβέντα μας με ρώτησε αν έχω πάει στην Εκκλησία (στην αποστολική εκκλησία του Χριστού) και του απάντησα ότι θα πήγαινα την Τετάρτη που θα ερχόταν όπως είχα συμφωνήσει με τον πρώτο άνθρωπο που μου είχε μιλήσει λίγες μέρες πριν), αλλά ο Κύριος μου είχε άλλη πρόθεση και ο Νίκος μου είπε "έλα απόψε"... Και πράγματι, εκείνο το βράδυ οκτώ παρά πέντε, σηκώθηκα και βγήκα στο δρόμο και περπάτησα χωρίς να το καταλάβω καλά-καλά μέχρι την Σοφοκλέους 52 και Μενάνδρου και ανέβηκα στον πρώτο όροφο... μπήκα στην αίθουσα... είδα που κάθετε ο Νίκος και πήγα δίπλα του... στις εννιά είχαν αλλάξει όλα στην ζωή μου... Ευχαριστώ και θα Τον ευχαριστώ στην αιωνιότητα...