που απασχολούν τον Άνθρωπο σήμερα...

* * * * * * * * *

* * * * * * * * *
"Le temps est accompli, et le royaume de Dieu s'est approché: repentez-vous et croyez à l'évangile." "The time is accomplished, and the kingdom of God is at hand: repent, and believe the gospel." "Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium." "Ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο."

******************************************** άνοιξη 2021 *************************************************

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΧΑΙΡΕΤΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ!


(γιατί το λέμε έτσι)

Γράφει ο
Λεωνίδας Ανδριανός
από την εφημερίδα Τα νέα του Ελληνικού
των Απανταχού εξ Ελληνικού Γορτυνίας

Στην συνοικία των θεών, στην ιστορική και γραφική Πλάκα, στο τέρμα της οδού
Αιόλου, και ακριβώς απέναντι από τους «αέρηδες», ή αλλιώς το ιστορικό ρολόι του Ανδρόνικου, που βρίσκεται μέσα στον χώρο της Ρωμαϊκής αγοράς, σώζεται μέχρι σήμερα μια χτιστή πέτρινη καμάρα, που είναι η είσοδος ενός ελεύθερου χώρου. Στον χώρο αυτό, ελειτουργούσε το πρώτο τούρκικο θρησκευτικό σχολείο, κάτι σαν ιερατική σχολή, ο λεγόμενος Μεντρεσές, όταν η Αθήνα, ήταν υπόδουλη στους Τούρκους. Αργότερα, το κτίριο αυτό, έγινε φυλακές. Εκεί εφυλακίστηκε, ο διαβόητος ληστής – λήσταρχος Μπίμπησης, ο οποίος μια ημέρα, εμφανίστηκε στον διευθυντή της φυλακής και του εζήτησε, να του επιτρέψει εκεί στην άκρη της αυλής, κοντά στην μάντρα να φυτέψει ένα πλάτανο. Ο διευθυντής, εδέχθηκε το αίτημα του, και του επέτρεψε να το φυτέψει.
Στην συνέχεια ο ληστής, κάθε ημέρα επότιζε, και επεριποιείτο τον πλάτανο. Αυτή η φροντίδα του ληστή προς τον πλάτανο, εκίνησε την περιέργεια του διευθυντή, και μια ημέρα τον ρώτησε, γιατί το έκανε αυτό. Ο ληστής έκρυβε καλά το μυστικό του! Το αποκάλυψε μόνο, όταν ο διευθυντής του έδωσε τον λόγο της τιμής του, ότι θα το σεβαστεί, όποιο και να είναι αυτό. Οι δυο άνδρες, δώσανε τα χέρια, και ο ληστής απεκάλυψε, ότι εφύτεψε εκεί και επότιζε τον πλάτανο, ελπίζοντας μια ημέρα να μεγαλώσει, και τότε εκείνος, να σκαρφαλώσει, και να πηδήξει έξω από την μάντρα και να δραπετεύσει!
Το μυστικό, δεν έμεινε για πολύ μυστικό. Κάποια στιγμή διέρρευσε, το έμαθαν οι Αθηναίοι, οι οποίοι το εθεώρησαν αστείο, και καθώς η φυλακή ήταν στο κέντρο της πόλης, επέρναγαν από εκεί, και κορόιδευαν τους φυλακισμένους, με τη γνωστή φράση «χαιρέτα μας τον πλάτανο»! Αλλά ο διευθυντής, εκτίμησε τόσο πολύ την ειλικρίνεια του ληστή, ώστε με εισήγηση που έκανε στο υπουργείο της Δικαιοσύνης, επέτυχε να του χαρίσουν έξι μήνες φυλάκιση.
Σήμερα, στον ερειπωμένο χώρο του Μεντρεσέ, δηλαδή της παλιάς φυλακής, στεγάζεται το μουσείο της λαϊκής μουσικής, ενώ στην μέση της μικρής πλακόστρωτης πλατείας, υπάρχει ένας πλάτανος, στην σκιά του οποίου πίνουνε την ρετσίνα τους, οι πελάτες μιας πολύ παλιάς πλακιώτικης ταβέρνας,, που και αυτή ονομάζεται «Πλάτανος»!
Και μια και ο λόγος για ληστές, πρέπει εδώ να ξεκαθαρίσουμε, ότι αυτοί οι ληστές-λήσταρχοι, δεν ήσαντε κατ’ ανάγκη κακοποιά στοιχεία, και δεν είχανε καμία σχέση, με τους σημερινούς ληστές.
Οι περισσότεροι από αυτούς, ήσαντε καπετάνιοι, παλικάρια, που είχανε διακριθεί στην καταπολέμηση των Τούρκων, τους οποίους το ανοργάνωτο και αδιάφορο κράτος, τους είχε εγκαταλείψει, και πολλοί από αυτούς, επέθαναν φτωχοί και στερημένοι. Άλλοι, πάλι, από αυτούς, καθώς γύριζαν στα βουνά,, ήσαντε ο φόβος και ο τρόμος, για όσους έκαναν αδικίες και εθησαύριζαν εκμεταλλευόμενοι, τον απλό κοσμάκη. Ελήστευαν τους πολύ πλούσιους και άδικους αφεντάδες, και τα χρήματα τα εμοίραζαν στους φτωχούς, στα ορφανά παιδιά, και επροίκιζαν φτωχές κοπέλες, και έκαναν διάφορες αγαθοεργίες.
Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν. Άλλαξαν και ο ληστές. Ληστές, υπάρχουνε και σήμερα, μόνο που δεν έχουνε χατζάρες και κουμπούρια, αλλά χαρτιά και καλαμάρια. Δεν έχουνε γένια και μουστάκια, αλλά είναι καλοξυρισμένοι, ή με λίγο έστω μουσάκι. Δεν φοράνε τσαρούχια, αλλά καλογυαλισμένα σκαρπίνια. Δεν κοιμούνται σε σπηλιές, αλλά σε πανάκριβες βίλες και κότερα (εφοπλιστές, σοσιαλιστές, καπιταλιστές). Δεν καβαλάνε άλογα, αλλά γυαλιστερές Μερσεντές. Δεν ληστεύουν τους πλούσιους αλλά το φτωχό κοσμάκη, και τα κρατικά ταμεία. Δεν τους λένε
ληστές, αλλά τοκογλύφους, τραπεζίτες και εκβιαστές!
Δεν τους τιμωρεί, και δεν τους φυλακίζει κανένας νόμος, και κανένα κράτος, γιατί κατάφεραν να γίνουν αυτοί οι ίδιοι …. Και ο νόμος και το κράτος!

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

μικρά 'αλιεύματα'....


Διαβάζοντας την παλαιότερη αθηναϊκή εφημερίδα που κυκλοφορεί, την 'Εστία" του Σαββάτου 20/11, στη στήλη "ο πάγκος των νέων βιβλίων", όπου παρατίθενται κάποια νέα βιβλία, αντιγράφω το εισαγωγικό σημείωμα:
"Ετελείωσαν και οι δημοτικές εκλογές και η κατάστασις επανέρχεται στην καθημερινότητα, χωρίς όμως ο χειμώνας να διακρίνεται ακόμη στον ορίζοντα. Οι ωραίες ημέρες που περνούμε, με την φθινοπωρινή υφή τους παρηγορούν για πολλά από τα παθήματα που ζούμε. Ο τόπος μας είναι πράγματι ευλογημένος από τον Θεό και δεν το συνειδητοποιούμε. Θα μπορούσαμε λόγου χάριν να πληρώνομε ήδη αφειδώς πετρέλαιο ή φυσικό αέριο για την κεντρική θέρμανση ενώ εμείς έχουμε ακόμη ανοικτά τα παράθυρα, που λέει ο λόγος! Ας είμεθα ευχαριτημένοι με τα μικρά αλλά σπουδαία δώρα του Θεού."

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα

του ΑΙΜ. ΜΠΑΡΜΠΑΤΟΥ

Τα παιδιά της μοναξιάς και της απελπισίας

(α’ μέρος)

Σύμφωνα με τα λόγια ειδικών: ‘Έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι σε καιρούς κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής ή κρίσης αξιών, εμφανίζεται κύμα τοξικομανίας και αυτό γιατί ανατρέπονται οι σταθερές της ζωής… και τότε οι άνθρωποι προσπαθούν να μη σκέφτονται…”.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι σήμερα ζούμε σε εποχή κρίσης και μάλιστα σε πολλά επίπεδα;

Τα ναρκωτικά δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα νόμου και τάξης ή ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας, που ως τέτοιο θα έπρεπε να το αντιμετωπίζει η πολιτεία, αλλά κυρίως ένα κοινωνικό πρόβλημα που δυστυχώς αφορά περισσότερο τους νέους, αλλά και κατ’ επέκταση όλους μας.

Τι ωθεί όμως τους νέους στα ναρκωτικά;

Ο Λόγος του Θεού μας φανερώνει τον εσωτερικό - πνευματικό άνθρωπο, που στο αφιλόξενο περιβάλλον «του κόσμου τούτου» του οποίου (παρά την άγνοια των ανθρώπων, κατά τα λόγια του Κυρίου) «άρχων είναι ο διάβολος», αντιμετωπίζει πέρα των άλλων προβλημάτων και πνευματικά προβλήματα. Και η εκκλησία, το σώμα του Χριστού, πρέπει να αντιμετωπίσει τα ναρκωτικά και τους χρήστες τους ως ένα τέτοιο πνευματικό πρόβλημα. Όχι σαν μία “αλήτικη” συμπεριφορά κάποιων ατίθασων και παράνομων νεαρών, αλλά σαν ένα πνευματικό πρόβλημα που έχει να κάνει με τα αδιέξοδα, τα αναπάντητα ερωτηματικά, τις διαλυμένες οικογένειες, την εσωτερική μοναξιά, το ανικανοποίητο των νέων σήμερα, παρόλο το βομβαρδισμό τους με κάθε είδους απολαύσεις, την “εγκατάλειψη” τους -εντός και εκτός εισαγωγικών- από την πολιτεία, τις οικογένειες τους, τις πολιτικές και “πνευματικές” εξουσίες, αλλά και τους συνανθρώπους τους, στους οποίους συγκαταλεγόμαστε -κάποιες φορές- και όλοι εμείς. Ένα πνευματικό πρόβλημα που έχει όμως τη λύση του στο πρόσωπο και στα λόγια του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού, «εάν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι» (Ιωάννης η΄ 36). Γιατί τα ναρκωτικά είναι δεσμά. Δεσμά ψυχής και σώματος. Και χρειάζεται κάποιος δυνατότερος «εισελθών εις την οικίαν, πρώτον να δέση τον δυνατόν, και τότε θέλει διαρπάσει τα σκεύη αυτού» (Μάρκος γ΄ 27). Όταν αφήσουμε τον Χριστό να μπει στη καρδιά μας, μας ελευθερώνει, μας αναγεννά, μας σώζει. Και αυτό το άνοιγμα της καρδιάς γίνεται με την ΠΙΣΤΗ στο έργο Του. Το έργο της θυσίας Του στο σταυρό του Γολγοθά.

Μερικά στατιστικά στοιχεία θα μας δείξουν το μέγεθος του προβλήματος παγκοσμίως, αλλά και στην πατρίδα μας:

  • Υπολογίζεται ότι 208 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως είναι περιστασιακοί χρήστες, 112 εκατ. χρήστες μίας φοράς το μήνα και 26 εκατ. προβληματικοί χρήστες.
  • 7.000 Ευρωπαίοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από υπερβολική δόση ναρκωτικών ουσιών. Δηλαδή περίπου 20 άτομα την ημέρα, μόνο στην Ευρώπη.
  • Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: “Ουδεμία ουσιαστική πρόοδος σημειώθηκε τα τελευταία 10 χρόνια στον τομέα της καταπολέμησης των ναρκωτικών”. Αντίθετα…
  • …επειδή η παραγωγή οπίου από το 2006 και μετά αυξήθηκε σημαντικά στο Αφγανιστάν, (κύρια χώρα παραγωγής οπίου) οι τιμές μειώθηκαν από 10% - 30% στις περισσότερες δυτικές χώρες και οι χρήστες αυξήθηκαν. (Άραγε γιατί τις τελευταίες δεκαετίες Ρώσοι και Αμερικάνοι πολεμάνε στα έρημα βουνά του Αφγανιστάν για την κατάκτησή του;)
  • 320 δισ. δολάρια είναι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ ο ετήσιος παγκόσμιος τζίρος του ναρκεμπορίου.
  • Στην Ελλάδα η προβληματική χρήση ξεκίνησε περίπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και σήμερα η πατρίδα μας βρίσκεται στις πρώτες πέντε θέσεις στην Ε.Ε. στους αιφνίδιους θανάτους από ναρκωτικά, στις ηλικίες 15-39 ετών.

Τα στατιστικά στοιχεία είναι πολλά και πολύ θλιβερά.

Με περιθώρια κέρδους που υπερβαίνουν το 5.000% οι χοντρέμποροι γίνονται πάμπλουτοι πολύ γρήγορα και ξοδεύουν μεγάλα ποσά για προστασία, με αποτέλεσμα να συλλαμβάνονται πάρα πολύ δύσκολα. Παράλληλα, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους χρήστες, τα γνωστά “βαποράκια”, για τη διακίνηση του εμπορεύματός τους και τη στρατολόγηση νέων πελατών, οι ίδιοι μένουν για τους πολλούς “αόρατοι”. Συχνά ακούμε για τις σχέσεις των χοντρεμπόρων ναρκωτικών με το διεθνές εμπόριο όπλων, την πορνεία, την τρομοκρατία, με παραστρατιωτικές οργανώσεις και πραξικοπήματα σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, αλλά και για διασυνδέσεις με κυβερνήσεις ακόμα και του δυτικού, “πολιτισμένου” λεγόμενου κόσμου. Τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι εμπλεκόμενοι πολλοί και κάποιες φορές υπεράνω πάσης υποψίας.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι, όταν μιλάμε για ναρκωτικά, δεν πρόκειται απλώς για την παραβατική συμπεριφορά κάποιων προβληματικών νέων, που ίσως μας ενοχλεί και να τους βλέπουμε, αλλά πρόκειται για έναν πραγματικό πόλεμο με τεράστια συμφέροντα που αποδεκατίζει χιλιάδες παιδιά και βυθίζει στην απελπισία, αλλά και στο πένθος αντίστοιχες οικογένειες. Πόλεμο αδίστακτων -από το εύκολο κέρδος- ανθρώπων με ανυπεράσπιστα και συνήθως, ανήλικα παιδιά. Και θα ήταν σωστότερο να πούμε για έναν πόλεμο του διαβόλου που «ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη·» (Πέτρου Α΄ε΄8) και των οργάνων του, με απολωλότα πρόβατα. Αλλά ο Ιησούς φωνάζει: «Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός. Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων·» (Ιωάννης ι΄11). Και αυτά είναι τα καλά νέα. Πάρα πολλά παιδιά στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο έχουν ελευθερωθεί από τη μάστιγα των ναρκωτικών με τη δύναμη του Θεού. Τα καλά νέα είναι ότι η αγάπη του Θεού φανερώθηκε στον κόσμο διά του Ιησού Χριστού που έδωσε τη ζωή Του και έχυσε το πολύτιμό αίμα Του «διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». (Ιωάννης γ΄16). Δηλαδή η ΠΙΣΤΗ στην αγάπη Του και το έργο Του είναι το φάρμακο που ελευθερώνει. Να τι αναφέρει η Αγία Γραφή για τον Ιησού Χριστό, «Αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών· η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' Αυτόν· και διά των πληγών Αυτού ημείς ιάθημεν» (Ησαΐας νγ΄5). Η συγχώρεση, η ειρήνη, η θεραπεία, είναι στα χέρια Του.

Φυσικά στο πόλεμο κατά των ναρκωτικών είναι στρατευμένες και άλλες δυνάμεις. Γι’ αυτό θα πρέπει να αναφερθούμε στις καλοπροαίρετες προσπάθειες που γίνονται από την πολιτεία ή από άλλες εθελοντικές ομάδες για τη λύση του προβλήματος με -κάποιες φορές- αρκετά καλά αποτελέσματα. Καθώς και στα Χριστιανικά προγράμματα απεξάρτησης τα οποία γίνονται αιτία όχι μόνο θεραπείας αλλά και σωτηρίας των πρώην χρηστών. Εμείς επικροτούμε κάθε προσπάθεια που γίνεται για την απεξάρτηση αυτών των παιδιών αλλά ιδιαίτερα για κάθε προσπάθεια που γίνεται αιτία για προσωπική σχέση του χρήστη με τον Ιησού Χριστό. Γιατί σε αυτή τη σχέση θα βρει αγάπη, αλήθεια και μέσα από την πίστη του απεξάρτηση και τέλεια ελευθερία. Αλλά και πάνω από όλα τη σωτηρία και την αιώνια ζωή.