Σε κάποιους ανθρώπους δημιουργούνται συνειρμοί σχετικά με την εορτή και ανάμνηση της Ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού και της σφαγής των αμνών (αρνάκια και κατσικάκια).
Ενημερωτικά, για όσους δεν έχουν προσέξει διαβάζοντας την Καινή Διαθήκη, αλλά και όσοι δεν την έχουν διαβάσει σχετικά πρόσφατα, θα ήθελα να μοιραστώ τη σκέψη της ημέρας για αυτήν την ημέρα!
Αυτό που βλέπω και παρατηρώ για την διατροφική συνήθεια τόσο του Κυρίου Ιησού όσο και των μαθητών Του είναι το ψητό ψάρι.
Το θαύμα του πολλαπλασιασμού, όταν έδωσε σε 5000 περίπου άνδρες να φάνε, ήταν με «πέντε άρτους και δύο οψάρια» τα οποία είχε ένα παιδί μαζί του. (βλ. κατά Ιωάννην ς’ 5-12).
Μετά την Ανάστασή Του όταν βρέθηκε στον αιγιαλό περιμένοντας τους μαθητές να βγουν από την βάρκα, τους είχε ετοιμάσει «ψάρι στα κάρβουνα και άρτον» (βλ. κατά Ιωάννην κα’ 1-13).
Πάλι μετά την Ανάσταση, όταν παρουσιάστηκε στους μαθητές Του, που ήταν κλεισμένοι στο σπίτι και φοβισμένοι, αφού έγιναν οι αναγκαίες συστάσεις, του έδωσαν να φάει (εδώ οι μαθητές είχαν για γεύμα εκείνη τη μέρα) «μέρος ψητού ψαριού και από κηρήθραν μέλιτος» κι αυτό έγινε για να τους πείσει ότι είναι αναστημένος κι όχι φάντασμα! (βλ. κατά Λουκάν κδ’ 36-43).
Αν θέλαμε, λοιπόν, να είμαστε διατροφικά πιο κοντά, στο ‘πνεύμα των ημερών’, θα ψήναμε ωραία ψάρια!
Η σκέψη μου δεν έχει σκοπό να βάλει πρόβλημα σε κανενός τη συνείδηση, αλλά είναι για διευκρινιστικούς λόγους.
Υγεία και χαρά σε όλους!