που απασχολούν τον Άνθρωπο σήμερα...

* * * * * * * * *

* * * * * * * * *
"Le temps est accompli, et le royaume de Dieu s'est approché: repentez-vous et croyez à l'évangile." "The time is accomplished, and the kingdom of God is at hand: repent, and believe the gospel." "Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium." "Ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο."

******************************************** άνοιξη 2021 *************************************************

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

"Πατέρα, συγχώρεσέ τους· επειδή, δεν ξέρουν τι κάνουν"


"...με τη ζωή σου και η φιλάνθρωπη καρδιά σου μας βεβαιώνουν ότι είσαι στην αγκαλιά του Θεού κι αυτό είναι η μόνη μας παρηγοριά. Ευχόμαστε η θυσία σου να λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι στη συνείδηση του Ελληνικού λαού. Η γυναίκα σου, οι γονείς σου και τα αδέλφια σου σαν το καλύτερο μνημόσυνο ζητούν από το Θεό να συγχωρέσει τους φονιάδες σου, όπως και εσύ θα ήθελες".
(Διαβάστηκε στο ραδιοφωνικό σταθμό Θέμα 98,9)

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Για τις καλοκαιρινές μας Διακοπές προσφέρεται η Κορώνη Μεσσηνίας με τις υπέροχες παραλίες και τους φιλόξενους ανθρώπους της...







ΚΟΡΩΝΗ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ


Π. ΚΟΥΤΣΟΥΜΑΝΙΩΤΗΣ
*ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ
*ΔΥΟ ΔΩΜΑΤΙΑ (4-5 ατομα)-

Για τις καλοκαιρινές μας Διακοπές προσφέρεται η Κορώνη Μεσσηνίας με τις υπέροχες παραλίες και τους φιλόξενους ανθρώπους της.
Ο Παναγιώτης Κουτσουμανιώτης διαθέτει δωμάτια για φιλοξενία με καλές τιμές και για οικογενειακές διακοπές.
Το κάθε δωμάτιο έχει:
ΚΟΥΖΙΝΑ-ΜΠΑΝΙΟ
* ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΤV -INDERNET
* ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ


Πληροφορίες
Τοποθεσία: KOMBI
Koróni, Greece, 24004
Τηλέφωνα: 6947070911 - 6947070911

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Η συνέντευξη του μήνα*



Αυσάνιος Περλάτης

«Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν, φοβού τον Κύριον και έκλινον από κακού. Τούτο θέλει είσθαι ίασις εις τα νεύρα σου και μυέλωσις εις τα οστά σου» Παροιμίες γ:7,8

Αυτόν το μήνα θα γνωρίσουμε τη μαρτυρία του Αυσάνιου Περλάτη.
-Αυσάνιε, το όνομα σου είναι ιταλικό ή κάνω λάθος;
-Πράγματι το όνομά μου έχει ιταλική ρίζα. Ο παππούς μου ήταν από την Ιταλία και είχε το ίδιο όνομα με μένα, Αουζάνιο Περλάτη. Ήταν πολιτικός μηχανικός και εργάστηκε σε διάφορα έργα στην Τουρκία. Στην Κωνσταντινούπολη γνώρισε τη γιαγιά μου που ήταν Ελληνίδα, παντρεύτηκαν και έκαναν έξι παιδιά. Όταν τέλειωσαν τα έργα στην Τουρκία, ξεκίνησαν να επιστρέψουν στην Ιταλία περνώντας από την Ελλάδα. Τότε η ελληνική κυβέρνηση του ζήτησε να αναλάβει το έργο της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
-Αυτή που ανατίναξαν στην Κατοχή;
-Ναι. Πράγματι ανέλαβε, τελείωσε το έργο, όμως αρρώστησε από πνευμονία και πέθανε. Τον έθαψαν στη Λαμία, όπου υπάρχει ακόμη ο τάφος του. Η γιαγιά μου αποφάσισε να μείνει στην Ελλάδα και να μεγαλώσει εδώ τα παιδιά της. Ο πατέρας μου παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία, στα 55 και έκανε δύο παιδιά, εμένα και την αδελφή μου.
-Πότε γεννήθηκες;
-Το 1957. Πέρασα πολύ ωραία παιδικά χρόνια, με πολύ παιχνίδι. Μεγάλωσα στη Φιλοθέη Αμαρουσίου όπου εκεί τότε δεν υπήρχαν ούτε τριάντα σπίτια. Θυμάμαι ότι από μικρός είχα μέσα μου μια μαρτυρία ότι θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή μου που ο Θεός θα μου δώσει την πίστη για να γίνει ένα θαύμα. Και ότι αυτήν την πίστη δεν έπρεπε να την χρησιμοποιήσω για κάτι ευτελές αλλά για κάτι πολύ σημαντικό. Μεγαλώνοντας βέβαια και μπαίνοντας στην εφηβεία αυτό έσβησε τελείως από μέσα μου. Τώρα που έχω γνωρίσει τον Κύριο πιστεύω ότι αυτό το θαύμα ήταν η αναγέννηση μου. Το 1975 τέλειωσα το γυμνάσιο, έδωσα εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, δεν πέρασα και έτσι πήγα και υπηρέτησα τη θητεία μου στο στρατό. Μετά το στρατό δούλεψα σε διάφορες εργασίες και τελικά αποφάσισα να πάω στα καράβια. Μου άρεσε πολύ η θάλασσα, έκανα αρκετά ταξίδια σε όλο τον κόσμο και αποφάσισα να ακολουθήσω στη ζωή μου αυτό το επάγγελμα. Σε κάποιο διάστημα όμως που ήμουν στην ξηρά γνώρισα τη μετέπειτα σύζυγό μου τη Γιώτα. Συνδεθήκαμε και μετά από λίγους μήνες έφυγα πάλι για ταξίδι. Τότε η θάλασσα άρχισε να με ενοχλεί. Ένιωθα μοναξιά, ένιωθα την ανάγκη να είμαι κοντά στη γυναίκα μου, όμως δεν είχα και τη δύναμη να τα παρατήσω όλα. Σε κείνο το καράβι ήταν κάποιος υποπλοίαρχος, ο οποίος ήταν χριστιανός. Γνωριστήκαμε, κάναμε παρέα και τότε για πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα λόγια Ευαγγελίου. Άκουσα για το Χριστό, για τη θυσία Του στο σταυρό, για την αιώνια ζωή, πράγματα που δεν τα είχα ξανακούσει. Μου άρεσαν πολύ αυτά τα λόγια αλλά η καρδιά μου δεν ήταν ακόμη έτοιμη να τα δεχθεί. Είχαμε κάνει πολλές συζητήσεις, ήξερε το πρόβλημά μου και κάποια στιγμή, μια ώρα πριν φύγει το καράβι και βλέποντας τη στενοχώρια μου, πήγε και συνέταξε μόνος του την παραίτησή μου, με έβαλε να την υπογράψω και την πήγε στον καπετάνιο. Με αντικατέστησαν επειγόντως με κάποιον άλλο, αλλά μου είπαν ότι τώρα πια, αυτή η πόρτα έχει κλείσει οριστικά για μένα. Έτσι ενήργησε ο Κύριος πιστεύω και με έβγαλε από τον χώρο της θάλασσας.
-Σε τι ηλικία ήσουν;
-Ήμουν περίπου 25 χρονών. Βρέθηκα στην ξηρά και έπρεπε κάτι να κάνω. Πάνω στην αναζήτηση βρέθηκε ένας φίλος και μου πρότεινε να γίνω εκπαιδευτής οδηγών. Πράγματι έδωσα εξετάσεις, πέτυχα, πήρα την άδεια και έπιασα αμέσως δουλειά σε κάποια σχολή. Έτσι άνοιξε και ο δρόμος για να παντρευτώ το 1985. Μετά από τέσσερα χρόνια και με προτροπή της γυναίκας μου περισσότερο, άνοιξα τη δική μου σχολή οδηγών. Ξεκινήσαμε τη δουλειά, εγώ σαν εκπαιδευτής και η γυναίκα μου στο γραφείο. Σαν επαγγελματίας γρήγορα άρχισα να μπαίνω στη δίνη της ελληνικής πραγματικότητας. Δυστυχώς όλοι ξέρουμε τι γίνεται με τις άδειες οδήγησης, με τις εξετάσεις, με τα λαδώματα και όλα αυτά. Γρήγορα ξεκίνησα να ενδίδω και εγώ σ’ αυτό το διεφθαρμένο σύστημα. Έπαιρνα χρήματα, έδινα χρήματα, έβαζα και στην τσέπη μου. Βέβαια πάντα προσπαθούσα να κάνω καλά το μάθημα και σίγουρα δεν πλήρωναν όλοι οι μαθητές μου για να πάρουν το δίπλωμα, αλλά όμως κάποιοι πλήρωναν.
-Η δουλειά σου πήγαινε καλά;
-Η δουλειά μου πήγαινε πολύ καλά. Πήρα και άλλα αυτοκίνητα, προσέλαβα εκπαιδευτές, προσέλαβα υπάλληλο στο γραφείο, όμως μαζί με όλα αυτά άρχισε να μεγαλώνει και το άγχος. Άρχισα να νιώθω ένα βάρος στην καρδιά μου, ψυχοπλάκωμα όπως λέμε. Στην αρχή όχι πολύ έντονα, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός βάραινα όλο και περισσότερο. Ενώ μέσα μου ήθελα να είμαι σωστός επαγγελματίας τίμιος και ειλικρινής τελικά οι καταστάσεις που ζούσα και οι υποχρεώσεις που είχα δημιουργήσει με έκαναν και λειτουργούσα με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο. Σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάποια χόμπι, με κάποιες δραστηριότητες για να ξεφύγει το μυαλό μου. Έκανα καράτε, ιστιοπλοΐα, μαθήματα κιθάρας, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Άρχισα να έχω φοβίες. Αγοραφοβία, κλειστοφοβία, φόβο θανάτου έντονο. Άρχισαν οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους. Βέβαια σε κανέναν γιατρό δεν είπα ποιος ήμουν πραγματικά, ότι ήμουν δηλαδή απατεώνας, κλέφτης και υποκριτής.
-Με τη γυναίκα σου πως ήταν η σχέση σου;
-Άσχημη. Ήμουν μόνιμα δύσθυμος και κατσούφης. Είχαμε χρήματα, κάναμε ταξίδια στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, πηγαίναμε διακοπές στα καλύτερα ξενοδοχεία, όμως δεν μου έδινε τίποτα χαρά. Μη βρίσκοντας πουθενά λύτρωση, πήρα απόφαση και πήγα σε έναν καθολικό ιερέα (μιας και ήμουν καθολικός) και του τα εξομολογήθηκα όλα. Η απάντηση που μου έδωσε ήταν ότι «έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι η κοινωνία και δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό». Έφυγα θλιμμένος και τότε για πρώτη φορά στράφηκα μέσα στην καρδιά μου προς τον Θεό. Του είπα «αν υπάρχεις, δεν μπορεί να έκανες τον άνθρωπο για να ζει δυστυχισμένος». Ένα πρωινό το 1996, ξύπνησα και έψαξα να βρω στο ραδιόφωνο ένα σταθμό που άκουγα με απαλή μουσική για να ηρεμώ. Ψάχνοντας, έπεσα πάνω στο σταθμό «Χριστιανισμός 939» και άκουσα μια φωνή να λέει τα εξής λόγια «Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν, φοβού τον Κύριον και έκλινον από κακού. Τούτο θέλει είσθαι ίασις εις τα νεύρα σου και μυέλωσις στα οστά σου», το αυτί μου κόλλησε πραγματικά πάνω στο μεγάφωνο. Άρχισα να ακούω το σταθμό καθημερινά. Άρχισα να έχω μέσα μου ειρήνη. Άρχισε να αλλάζει η καρδιά μου, να γλυκαίνει και να έρχεται συμπόνια για τους συνανθρώπους μου, ενώ πριν ήμουν τελείως αδιάφορος. Όλη αυτή η αλλαγή που ήρθε στη ζωή μου είχε αντίκτυπο και στη δουλειά μου και ελάττωσα σε μεγάλο βαθμό τις παρανομίες που έκανα. Τηλεφώνησα στο ραδιοφωνικό σταθμό και ζήτησα και μου έστειλαν δυο Καινές Διαθήκες, μια για μένα και μια για τη γυναίκα μου. Ξεκίνησα να διαβάζω και να προσεύχομαι. Η γυναίκα μου θεώρησε υπερβολική τη συμπεριφορά μου, ξεκίνησε μια διαμάχη στο σπίτι που κράτησε για έξι μήνες περίπου και τελικά έκανα πίσω. Η ψυχολογική μου κατάσταση όμως χειροτέρεψε πάλι και κατάλαβα τότε ότι η λύτρωση έρχεται μόνο από τον Κύριο. Ένιωθα ότι ο Χριστός διάβαινε δίπλα μου και ήταν η ώρα για μένα να αρπάξω το ιμάτιο του και να σωθώ, από την άλλη είχα μέσα μου και μια αμφιβολία αν αυτά που έλεγε το Ευαγγέλιο ήταν αλήθεια εκατό τοις εκατό ώστε να μπορέσω να δώσω όλη τη ζωή μου στα χέρια Του. Την απάντηση την πήρα μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό. «Ζήτα από τον Κύριο να φανερωθεί μέσα στη ζωή σου». Μετά από λίγες μέρες ήμουν στο Χολαργό και έδινα εξετάσεις με μια μαθήτρια που είχε κοπεί ήδη δύο φορές. Οι εξεταστές καθόντουσαν πίσω, ήταν όλα κανονισμένα να την περάσουν με τον γνωστό τρόπο και εκείνη την ώρα έκανα μια προσευχή. Είπα «αν υπάρχεις, αν είσαι ζωντανός και με αγαπάς, δείξε μου τώρα ότι αυτό που κάνω δεν το θέλεις». Εκείνη τη στιγμή ενώ πήγε η κοπέλα να περάσει ένα στοπ, ένα αυτοκίνητο εμφανίστηκε από τα αριστερά και άρχισε να έρχεται με ταχύτητα. Νόμιζα ότι θα το έβλεπε αλλά εκείνη δεν το είδε και αναγκάστηκα να πατήσω εγώ φρένο για να αποφύγουμε τελευταία στιγμή το ατύχημα. Η εξέταση διακόπηκε και οι εξεταστές είπαν ότι «άμα την περάσουμε τώρα θα γίνουμε ρεζίλι». Η κοπέλα στενοχωρήθηκε, αλλά εγώ δόξαζα από μέσα μου όλος χαρά τον Κύριο γιατί κατάλαβα ότι απάντησε στην προσευχή μου. Πίστεψα πλέον ότι το Ευαγγέλιο είναι η απόλυτη αλήθεια και αποφάσισα να το ακολουθήσω. Πρώτη Σεπτεμβρίου πήγα στην εκκλησία με σκοπό να ακολουθήσω τον Κύριο. Ο Κύριος άρχισε να με ελευθερώνει σταδιακά από τις φοβίες μου, να μου δίνει ειρήνη και αγάπη. Στις 20 Δεκεμβρίου του 1998 αναγεννήθηκα πλήρως και στις 27 Δεκεμβρίου βαπτίστηκα στο νερό.
-Πώς αναγεννήθηκες;
-Ξύπνησα εκείνη την Κυριακή με μεγάλη δίψα να διαβάσω το Λόγο του Κυρίου. Διάβασα δύο επιστολές, την Ιακώβου και Α’ Πέτρου και ύστερα γονάτισα στο κρεβάτι και προσευχήθηκα με κλάματα συνειδητοποιώντας πόσο πολύ είχα λυπήσει τον Κύριο με τις αμαρτίες μου αυτά τα 40 χρόνια της ζωής μου. Τότε ένιωσα ένα χέρι να μπαίνει μέσα μου και να αφαιρεί μία πλάκα μέσα από την καρδιά μου. Στις 13 Μαρτίου του 1999 βαπτίστηκα με Πνεύμα Άγιο. Από τότε προχωράω με τον Κύριο.
-Συνέχισες την ίδια δουλειά;
-Ναι, όμως όλες αυτές οι ανομίες του παρελθόντος φύγανε. Έχω πλέον ειρήνη στην καρδιά μου, κάνω στη δουλειά μου αυτό που θέλω να κάνω και δε μου λείπει τίποτα. Βέβαια γύρω μου βλέπω να γίνονται διάφορα όμως δεν μου φαίνεται τίποτε παράξενο γιατί κι εγώ κάποτε έτσι σκεφτόμουνα. Ο Κύριος με άλλαξε.
Προσεύχομαι ο Κύριος να σώσει τους συγγενείς μου αλλά και όλους τους συμπατριώτες μου και περιμένω τον ερχομό του για να ζήσω αιώνια μαζί του.

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ" - http://www.christianity.gr/