που απασχολούν τον Άνθρωπο σήμερα...

* * * * * * * * *

* * * * * * * * *
"Le temps est accompli, et le royaume de Dieu s'est approché: repentez-vous et croyez à l'évangile." "The time is accomplished, and the kingdom of God is at hand: repent, and believe the gospel." "Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium." "Ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο."

******************************************** άνοιξη 2021 *************************************************

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ

Σ α ς π ρ ο σ φ έ ρ ο υ μ ε :

Γεωργικά φάρμακα για ερασιτέχνες και επαγγελματίες

Λιπάσματα υγρά, κρυσταλλικά, κοκκώδη

Σπόρους σιτηρών και ψυχανθών για κτηνοτροφή, κηπευτικών, καλλωπιστικών, γκαζόν, καθώς επίσης και βολβούς

Τύρφες, φυτοχώματα και άλλα προϊόντα εδαφοβελτίωσης

Γεωργικό εξοπλισμό, μηχανές γκαζόν, γεωργικά εργαλεία

Υλικά αρδευτικών δικτύων

Αντλίες, πιεστικά συγκροτήματα

Υλικά για την κατασκευή λιμνών και συντριβανιών

Ζωοτροφές και βιταμίνες για κουνέλια, κοτόπουλα και κατοικίδια

Εξοπλισμό για την εκτροφή ορνίθων και κουνελιών

Είδη οινοποιίας (εμφιαλωτήρες, μπουκάλια, φελλούς, ασκούς κ.ά.)

Ανοξείδωτα δοχεία για λάδι, κρασί και μέλι, καθώς και πλαστικά βαρέλια και δοχεία

Δίχτυα, πανιά, σακιά για ελαιοσυλλογή

Ψεκαστήρες πλάτης και προπιέσεως

Φόρμες και υποδήματα εργασίας, στολές και μάσκες ψεκασμού, μπότες, γάντια

Γλάστρες πλαστικές, κεραμικές, ξύλινες και γλαστροθήκες

Κλουβιά για πουλιά, σπιτάκια σκύλων, ενυδρεία

· Γεωργικά φάρμακα

· Λιπάσματα

· Σπόροι

· Φυτώρια

· Ζωοτροφές

· Είδη ζωοτροφίας

· Αρδευτικά

· Φυτοχρώματα

· Γεωργικά εφόδια

· Κεραμεικά

· Κατασκευή και συντήρηση κήπων

Γεώργιος Φ. Κόντος

Γεωπόνος Γ.Π.Α.

__________________________________________________________________

ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 14

ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

ΤΗΛ. 27910 25101 & 6973 742959




Αναλαμβάνουμε:

· Τη μελέτη-διαμόρφωση χώρου και την κατασκευή κήπων

· Την εγκατάσταση συστημάτων αυτόματου ποτίσματος

· Την τοποθέτηση έτοιμου χλοοτάπητα

· Τη διακόσμηση με ξύλινες και υδάτινες δημιουργίες

· Τη συντήρηση υπαρχόντων κήπων (κλάδεμα, κεντρώματα, χορτοκοπή, ραντίσματα)

* ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ *

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

ΚΑΡΙΕΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ Ή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ;


Οι δημοσκοπήσεις και η στατιστική ανάλυση των ευρημάτων αποτελούν τα εργαλεία με τα οποία οι επιστήμονες προσπαθούν να αναλύσουν κοινωνικά φαινόμενα και ει δυνατόν να υποδείξουν προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.
Και ένα τέτοιο φαινόμενο είναι η μεγάλη υπογεννητικότητα στον αναπτυγμένο λεγόμενο κόσμο και η μεγάλη απροθυμία των ανθρώπων να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Τα αποτελέσματα μιας μεγάλης μελέτης που έγινε στη Βρετανία και δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2005 μιλούν από μόνα τους.
Κατά τη δημοσκόπηση, οι Βρετανοί καθυστερούν σημαντικά να κάνουν οικογένεια και να γίνουν γονείς, καθώς κύριο μέλημά τους είναι η επαγγελματική τους σταδιοδρομία και η διασκέδαση.
Το ποσοστό γεννήσεων στη Βρετανία το 2004 ήταν 1,77 παιδιά για κάθε γυναίκα, ενώ στη δεκαετία του 1960 ήταν 2,95 παιδιά. Σύμφωνα με το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής, η περίοδος γονιμότητας λήγει για το 20% των γυναικών στη Βρετανία χωρίς παιδιά, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό πριν από 60 χρόνια ήταν 10%.
Ανάλογα η και χειρότερα όμως είναι τα ποσοστά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση όπου το ποσοστό γεννήσεων το 2003 ήταν μόλις 1,48 παιδιά, αρκετά μικρότερο από το ποσοστό του 2,1 που θεωρείται απαραίτητο για την ανανέωση του πληθυσμού. Είναι φανερό πως στο σύνολό τους τα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου αντιμετωπίζουν έντονα το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού με όλες τις επερχόμενες συνέπειες, π.χ το ασφαλιστικό.
Στη προαναφερόμενη έρευνα οι γυναίκες θεωρούν σημαντικότερη τη διασκέδαση από τη μητρότητα με πρώτη προτεραιότητα τη καριέρα τους. Μόνο το 32% των ανδρών πιστεύει ότι οι γυναίκες πρέπει να θέσουν σαν πρώτη προτεραιότητα τα παιδιά, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες είναι 36%.
Όμως για το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων δεν ευθύνονται μόνο οι προτεραιότητες των ανθρώπων, καριέρα και διασκέδαση έναντι παιδιών. Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση το 53% των γυναικών και το 46% των ανδρών πιστεύουν ότι είναι πιο δύσκολο σήμερα από κάθε άλλη φορά να βρει κανείς το κατάλληλο σύντροφο για να αποκτήσει μια σταθερή οικογένεια και παιδιά μαζί του.
Η σκληρή γλώσσα των αριθμών σκιαγραφεί μια γενιά αποπροσανατολισμένη και φοβισμένη, δέσμια των παθών και των λανθασμένων επιλογών στις οποίες τους οδήγησαν οι παντός είδους “διαφωτιστές” τους. Ιδιαίτερα το σύνθημα που προωθήθηκε τα τελευταία χρόνια από τις ριζοσπαστικές φεμινιστικές οργανώσεις και εν πολλοίς επικράτησε ήταν : “πρώτα η καριέρα”. Το κίνημα του ριζοσπαστικού φεμινισμού ξόδεψε τις τελευταίες δεκαετίες τεράστια ενέργεια και χρήματα για να οδηγήσει την γυναίκα στην “χειραφέτηση” και να αποθαρρύνει την έγκαιρη τεκνογονία, ιδιαίτερα αν αυτή (προς Θεού!) ανάγκαζε την σύζυγο - γυναίκα να εξαρτάται για κάποιο διάστημα οικονομικά από τον σύζυγο - άνδρα. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να απομακρύνουν τους ανθρώπους από τη σοφία και την αγάπη του Λόγου του Θεού και να τους θρέψουν με κακόβουλες ανθρώπινες επινοήσεις. Ήδη έχουμε αρχίσει να αισθανόμαστε τις συνέπειες.
Μακάριοι οι άνθρωποι που κτίζουν τη ζωή τους επάνω στο Λόγο του Θεού. Στο κατά Χριστό ζευγάρι και η γυναίκα και ο άνδρας αισθάνονται ασφαλείς και χαρούμενοι μέσα στην οικογένεια. Δεν εμποδίζονται να σπουδάσουν και να σταδιοδρομήσουν αλλά ενημερωμένοι και με θεία επίγνωση κάνουν τις επιλογές τους γνωρίζοντας ότι ο κύριος σκοπός τους είναι όλα τα μέλη της οικογενείας να απολαύσουν τη Βασιλεία των Ουρανών.


Αναδημοσίευση από το http://www.christianity.gr/

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Σχετικά...άσχετα

...μου'φαγες όλα τα δακτυλίδια



...και τώρα κοιμάμαι ούτε καν στα σανίδια, αλλά στις πλάκες και μάλιστα έξω από το νοσοκομείο 'Ευαγγελισμός' στην οδό Μαρασλή στο κέντρο της Αθήνας και λίγα μέτρα πιο πάνω, ακριβώς δίπλα στην έξοδο πάλι, κοιμάται ο Γιάννης, ο οποίος προτιμάει να κοιμάται στο δρόμο παρά στο ίδρυμα που τον είχαν κλείσει

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Περί χαρακτήρος…


Κάποιες καταστάσεις μένουν ίδιες ή σχεδόν ίδιες μέσα στο χρόνο. Μία από αυτές είναι αυτό που παρατήρησε ο λόρδος Μπάϋρον και περιγράφει θαυμάσια ο Γρηγόριος Ξενόπουλος στο περιοδικό «Διάπλασις των Παίδων» και περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Αθηναϊκές επιστολές» (εκδόσεις Αφοι Βλάσση). Το αντιγράφω αυτούσιο, χωρίς πολυτονικό, αλλά αν και μονοτονικό μπορεί να προβληματίσει την (ελληνική) σκέψη μας…


ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑ

Αθήναι, 7 Μαρτίου 1909

Αγαπητοί μου,

Ήμουν προχθές εις τον «Παρνασσόν», όπου ο κ. Δ. Κακλαμάνος ωμίλησε περί της διαμονής του Βύρωνος εις την Ελλάδα. Όλοι βεβαίως γνωρίζετε, κατ’ όνομα τουλάχιστον, τον μεγάλον άγγλον ποιητήν, ο οποίος ηγάπησε τόσον την πατρίδα μας, ώστε να αφιερώση εις τον Αγώνα της και ζωήν και περιουσίαν. Όλοι γνωρίζετε, ότι ο Βύρων κατήλθε τω 1823 εις την Ελλάδα δια να συμπολεμήση με τους ηρωικούς Έλληνας, και ότι απέθανεν εις το Μεσολόγγι, από κρυολόγημα, πριν προφθάση να ίδη το όνειρόν του πραγματοποιημένον. Δεν ήτο αυτή η πρώτη φορά, κατά την οποία επεσκέπτετο την κλασσική γην. Κατά την νεότητά του, έκαμεν άλλα δύο ταξίδια εις την Ελλάδα. Εις την ωραία του διάλεξιν, ο κ. Κακλαμάνος διηγήθη πλήθος λεπτομερειών αναφερομένων εις τα ταξίδια αυτά του ποιητού, από την πρώτην στιγμήν που αντίκρισεν ένθους τα ελληνικά βουνά, μέχρι της τελευταίας του ημέρας εις το Μεσολόγγι.

Μία κρίσις του Βύρωνος περί των νέων Ελλήνων, υπάρχουσα εις επιστολήν του, γραμμένην, νομίζω, από το Μεσολόγγι, μού έκαμε την μεγαλυτέραν εντύπωσιν. «Οι Έλληνες – έγραφεν ο μέγας φιλέλλην – έχουν ανάγκην από πολλά πράγματα’ πρό πάντων από ομόνοιαν και πειθαρχίαν.» Και παρακάτω εξηγούσε δια ποίους λόγους, κατά την γνώμην του, οι Έλληνες ούτε ομονοούν, ούτε πειθαρχούν ευκόλως, συμπεραίνων ότι η ανυποταξία και η απειθαρχία είναι το κυριώτερον γνώρισμα του χαρακτήρος των. Ούτως ειπείν, το εθνικόν των ελάττωμα.

Αυτό, καθώς σας είπα, μου έκαμεν εντύπωσιν, διότι, μολονότι παρήλθεν ολόκληρος σχεδόν αιών (σ.α.: κι άλλος ένας αιώνας μέχρι τώρα το 2011, σύνολον δύο αιώνες) από την εποχήν που το έγραψεν ο Βύρων, μολονότι η Ελλάς, ελευθέρα έκτοτε, έκαμε τόσας προόδους, και μολονότι οι ηρωικοί Έλληνες, οι άξεστοι, οι αγράμματοι, οι ημιάγριοι του καιρού εκείνου, εξεπαιδεύθησαν, ελεπτύνθησαν, εξεπολιτίσθησαν, εν τούτοις διατηρούν (σ.α.: και διατηρούν και διατηρούν) το γνώρισμά των, το ελάττωμά των, τόσον πολύ, ώστε και σήμερον (σ.α.: και σήμερον το 2011) ο Βύρων θα έγραφε τα ίδια.

Είναι, αγαπητοί μου, μία πικρά αλήθεια. Μικροί και μεγάλοι, οι Έλληνες ούτε ομονοούμεν ούτε πειθαρχούμεν. Το εθνικόν μας ελάττωμα είναι η ανυποταξία και η απειθαρχία. Δεν αναγνωρίζομεν κανένα ανώτερόν μας, κανένα καλύτερόν μας, και όταν δεν μας υποτάσση μία μεγάλη βία και ανάγκη, δεν εννοούμεν να υποταχθώμεν εις κανένα. Οι υπάλληλοι απειθούν προς τους ανωτέρους, προς τους υπουργούς ακόμη, απαράλλακτα όπως οι μαθηταί προς τους διδασκάλους. Μόλις και μετά βίας κρατούμεν την ιεραρχίαν εκείνην την στοιχειώδη, άνευ της οποίας κοινωνία δεν υπάρχει. Αλλ’ εις πρώτην ευκαιρίαν, θα σηκώσωμεν κεφάλι. Δεν ακούομεν και δεν σεβόμεθα κανένα. Θα έλεγε κανείς ότι το έχει το αίμα μας. Το εθνικόν μας ελάττωμα!

Πόσον είναι κακόν και ολέθριον, δεν είναι ανάγκη να σας το είπω. Το εννοείτε, όπως το εννοούμεν όλοι. Και όμως, δεν βάζομεν τα δυνατά μας δια να το κόψωμεν… Συλλογίζομαι, ότι αν κατά τύχη, όταν είχα την ωραίαν, την τρυφεράν και εύπλαστον ηλικίαν σας, ανεγίνωσκα την κρίσιν του Βύρωνος, θα μου έκαμνε μεγάλην εντύπωσιν και θα κατέβαλλα πάσαν προσπάθειαν δια να είμαι όσον το δυνατόν περισσότερον πειθήνιος εις τους ανωτέρους μου και πειθαρχικός. Πρέπει να μάθη πρώτα να υπακούη, δια να ηξεύρη κατόπιν να διατάσση. Δι’ αυτό εσυλλογίσθην να σας ομιλήσω σήμερον για την διάλεξιν του κ. Κακλαμάνου και να σας αναφέρω την κρίσιν του Βύρωνος.

Εν τούτοις, όταν είπα προ ολίγου εις ένα φίλον μου: «Θα το γράψω στα παιδιά της Διαπλάσεως!» ο φίλος μου με απέτρεψε. «Μη, μου είπε, διότις ηξεύρεις τι θα πάθης; Θα ισχυροποιήσης την έμφυτον ανυποταξίαν και απειθαρχίαν των Ελληνοπαίδων. Θα σηκώνουν εις το εξής κεφάλι, και θα δικαιολογούνται λέγοντες με καμάρι: Μπα! Είναι το εθνικόν μας ελάττωμα!...»

Η παρατήρησις αυτή μ’ έκαμε να σκεφθώ: Μήπως ο φίλος μου έχει δίκαιον; Αλλ’ όχι! Αυτός δεν ημπορεί να γνωρίζη τόσον τους Ελληνόπαιδας όσον εγώ, που επικοινωνώ μαζί των τόσα χρόνια! Οι Ελληνόπαιδες δεν είναι τόσο ανόητοι, δια να καυχηθούν δι’ ένα ελάττωμα, είτε ατομικόν, είτε εθνικόν. Απεναντίας, οσάκις του λοιπού θα αισθάνωνται το αίμα των να βράζη και να εξωθή προς την διχόνοιαν, προς την απειθαρχίαν, θα ενθυμούνται, είμαι βέβαιος, τους λόγους του Βύρωνος, και θα ομονοούν, και θα υποτάσσωνται!

Σας ασπάζομαι,

Φαίδων